Inventaris

Sint-Thomasstraat 20-22, 55 (Antwerpen)
Neoclassicistische burgerhuizen met elk drie traveeën, twee bouwlagen en mezzanino onder zadeldak, van circa 1860.

Sint-Thomasstraat 42 (Antwerpen)
Burgerhuis in neoclassicistische stijl te dateren omstreeks 1870. Met een gevelbreedte van drie traveeën, omvat de rijwoning een souterrain en drie bouwlagen onder een zadeldak.

Sint-Vincentiusstraat 20 (Antwerpen)
De kapel en aanpalende oude vleugels van het Sint-Vincentiusziekenhuis werden gebouwd in 1868-1870 naar ontwerp van architect François Heliodore Joseph Leclef. De andere gebouwen werden in de 20ste eeuw toegevoegd.

Sint-Willibrordusstraat 60-64 (Antwerpen)
Geheel van drie volgens repeterend schema gekoppelde, neoclassicistische burgerhuizen, gebouwd door Petrus Schippers in 1856. Het middenpand (nummer 60) werd in 1877 door de architect Sébastien Van Besten verbouwd tot eigen woning, met een bijkomende verdieping.

Solvynsstraat 33 (Antwerpen)
Burgerhuis in neoclassicistische stijl, als eigen woning opgetrokken door de aannemer Corneille Wygaerts, naar een ontwerp uit 1870.

Spaansemolenstraat 2 (Antwerpen)
Moumentale L-vormige hoeve, met uitzicht uit het eerste kwart 20ste eeuw, doch in kern opklimmend tot midden 19de eeuw. L-vormig complex van baksteen onder vernieuwde pannen zadeldaken.

Spaansemolenstraat 39 (Antwerpen)
De pastorie werd opgetrokken naar ontwerp van Eugène Gife uit 1864, te midden van een ommuurde tuin en een met een ijzeren hek afgesloten voortuin.

Spaansemolenstraat 44 (Antwerpen)
Martinushoeve, voormalige herenhoeve met losstaande bestanddelen, uit tweede helft 19de en eerste kwart 20ste eeuw.

Stadswaag 4 (Antwerpen)
In kern traditioneel diephuis genaamd "Breemen" op de hoek van Stadswaag en Hoornstraat, dat opklimt tot omstreeks 1550. Josephus P.A. Van Landen liet het pand in 1851 ingrijpend aanpassen tot zijn huidige vorm in neoclassicistische stijl.

Stadswaag 9 (Antwerpen)
Neoclassicistisch burgerhuis gebouwd in opdracht van Fr(ançois?) Seghers, naar een ontwerp door de architect Frans J.H. Bex uit 1861.