Inventaris

Spaansemolenstraat 2 (Antwerpen)
Moumentale L-vormige hoeve, met uitzicht uit het eerste kwart 20ste eeuw, doch in kern opklimmend tot midden 19de eeuw. L-vormig complex van baksteen onder vernieuwde pannen zadeldaken.

Spaansemolenstraat 39 (Antwerpen)
De pastorie werd opgetrokken naar ontwerp van Eugène Gife uit 1864, te midden van een ommuurde tuin en een met een ijzeren hek afgesloten voortuin.

Spaansemolenstraat 44 (Antwerpen)
Martinushoeve, voormalige herenhoeve met losstaande bestanddelen, uit tweede helft 19de en eerste kwart 20ste eeuw.

Stadswaag 4 (Antwerpen)
In kern traditioneel diephuis genaamd "Breemen" op de hoek van Stadswaag en Hoornstraat, dat opklimt tot omstreeks 1550. Josephus P.A. Van Landen liet het pand in 1851 ingrijpend aanpassen tot zijn huidige vorm in neoclassicistische stijl.

Stadswaag 9 (Antwerpen)
Neoclassicistisch burgerhuis gebouwd in opdracht van Fr(ançois?) Seghers, naar een ontwerp door de architect Frans J.H. Bex uit 1861.

Statiestraat 8-10 (Antwerpen)
Dit samenstel van twee identieke neoclassicistische panden werd in 1872 ontworpen door architect G. Ricquier-Winckelmans voor beenhouwer Soetewey, wonende in de Lange Nieuwstraat 186 in Antwerpen.

Steenhouwersvest 16 (Antwerpen)
Herenhuis in neoclassicistische stijl, volgens de bouwaanvraag uit 1871 gebouwd in opdracht van de jeneverstoker Ferdinand Meeùs (Antwerpen, 1814-1890), die destijds de familiale stokerij “Het Anker” leidde.

Steenovenstraat 41 (Antwerpen)
Aangepaste langgestrekte hoeve opklimmend tot rond 1870, vermoedelijk rond 1925 uitgebreid met woning rechts.

Stijfselstraat 5 (Antwerpen)
Pakhuis in eclectische stijl, volgens de bouwaanvraag uit 1873 gebouwd in opdracht van de heer Ch. Van Gramberen. Uit het bouwdossier vallen ontwerper noch aannemer af te leiden.

Stijfselstraat 7 (Antwerpen)
Bewaarde linker helft van een geheel van twee gekoppelde pakhuizen, gebouwd in opdracht van de ondernemer en politicus Jean Félix François Van den Bergh-Elsen, naar een ontwerp door Frans J.H. Bex uit 1873. De heer Collin-Van der Borght liet in 1903 een verdieping toevoegen door Eugène Dieltiëns.