Inventaris

Grote Markt 11 (Zoutleeuw)
In zijn huidige vorm ruim gotisch langsgebouw met twee verdiepingen, steil zadeldak en zijtrapgevel, uit het tweede kwart van de 14de eeuw.

Grote Steenweg 68-72 (Zoutleeuw)
In 1765-1768 werd een nieuw classicistisch kasteel gebouwd, het huidige U-vormige complex, met kasteel en watermolen grenst aan de Molenbeek.

Jan van Heelustraat , Koepoortstraat (Zoutleeuw)
De Koepoortstraat in Zoutleeuw is een landelijke, gedeeltelijk met (meidoorn)hagen en bomenrijen omzoomde weg door de vallei van de Kleine Gete. Deze historische weg is bijna volledig verhard met kasseien in Tiense kwartsiet, een streekeigen materiaal.

Ossenwegstraat, Pijpstraat (Zoutleeuw)
De feodale Castelbergh-motte bij het Vinne te Zoutleeuw is het aarden restant van de middeleeuwse residentie van een lokale heer. De geschiedenis ervan gaat minstens terug tot de 12de eeuw, maar vondsten in en om de motte wijzen op menselijke activiteit op deze plek in de prehistorie, IJzertijd en Romeinse periode. De aanwezigheid van een Romeinse versterking (Castelbergh–castellum) wordt gesuggereerd maar kan niet worden gesubstantieerd.

Vincent Betsstraat 15 (Zoutleeuw)
Villa, in 1889 gebouwd door notaris Gustave Fineau aan de oostrand van de stad. De bijhorende conciërgewoning is opgetrokken op de muurresten van de 'Kruittoren', de enige stadstoren van de rond 1330 gebouwde stadomwalling waarvan bovengrondse resten bewaard bleven. Omgeven door landschappelijk park met vijvertje, circa 1,5 hectare; sinds 1976 openbaar park.

Blankenbergse Dijk Noord (Zuienkerke)
De dorpsmolen van Zuienkerke, beter bekend als molen De Brauwere, was een korenwindmolen van het type standaardmolen met open voet die teruggaat tot de 15de eeuw, maar die in 1947 gesloopt werd.

Brugse Steenweg 11 (Zuienkerke)
Historische hoeve met losse bestanddelen van verankerde baksteenbouw, hoog, witgekalkte boerenwoning en een lange erfoprit. Naar verluidt is deze hoeve opgericht in de middeleeuwen door de Orde der Tempeliers, die in 1128 het noordwesten van de parochie Nieuwmunster kregen van de Graaf van Vlaanderen (Diederik van den Elzas). Na de afschaffing van de Orde in 1312 geschonken aan de abdij van Sint-Clara in Brugge. Afgebeeld op de kaart van Pourbus (1571) en op Ferrariskaart (1770-1778) als "De Groote hofste" en Atlas der Buurtwegen (circa 1845). Na Atlas der Buurtwegen vinden verschillende wijzigingen plaats. Onder andere werden de wallen gedempt. De boerenwoning nu met een volume van vijf traveeën van anderhalve bouwlaag en twee opkamertraveeën, onder één doorlopend zadeldak. en rood geschilderd schrijnwerk, luiken. Voor de boerenwoning, een bakstenen muur, uitlopend op de zware bakstenen pijlers van het hekken dat nu het erf afsluit. Klein bakhuisje, stal en schuur,

Doelhofstraat (Zuienkerke)
Parochiekerk van Nieuwmunster, gelegen centraal in het straatdorp, omgeven door ommuurd kerkhof met bij de ingang ervan een arduinen roepsteen. De eerste bakstenen kerk klimt op tot het midden van de 13de eeuw, hiervan getuigen het vroegere transept en de kruising. De vroeggotische kruiskerk met vieringtoren uit eind 13de of begin 14de eeuw, onderging onder meer in derde kwart 17de eeuw en late 19de eeuw aanpassingen. Georiënteerde, driebeukige bakstenen hallenkerk met westtoren.

Dorpweg (Zuienkerke)
Georiënteerde hallenkerk omgeven door een volledig ommuurd kerkhof. De kerk gaat terug op een vroeggotische bakstenen kruiskerk uit de 13de eeuw. De zijbeuken werden herbouwd in de jaren 1640, evenals het koor verlengd. Het kerkgebouw werd in 1926 gerestaureerd onder leiding van de Brugse architect Alphonse De Pauw; mogelijk dateren de neogotische aanbouwen van die fase. Verankerde baksteenbouw met leien bedaking. Driebeukig schip van drie traveeën, met westtoren op vroeger transept. Op kerkhof gedenkteken voor militaire slachtoffers van de Eerste en Tweede Wereldoorlog.

Nieuwe Steenweg (Zuienkerke)
De toekenning van het parochiaal statuut aan Zuienkerke dateert vermoedelijk uit de 10de eeuw. De huidige kerk onderging een algemene restauratie in 2000 en is omringd door een ommuurd kerkhof. Het verankerde bakstenen gebouw met leien bedaking heeft een driebeukig schip en westtoren. Het noordelijk zijkoor is 13de-eeuws, de westtoren laatromaans, de benedenkerk 13de-eeuws en er zijn sporen van 15de-eeuwse spitsboogvensters. Interieur met houten tongewelven en marmeren vloertegels. Mobilair voornamelijk in barok- en rococostijl.