Inventaris

Blauwhuisweg (Diksmuide)
Archeologische site "Blauwhuis" gelegen ten westen van de gedesaffecteerde spoorlijn Diksmuide-Nieuwpoort. Deze archeologische site werd na vernietiging tijdens de Eerste Wereldoorlog verlaten.

Esenplein 1 (Diksmuide)
Georiënteerd bedehuis te midden van een kerkhof met omringend geelbakstenen muurtje onder ezelsrug en tussen pijlers. Op het kerkhof, negen bakstenen kapellen - vermoedelijk daterend uit de jaren 1920.

Hendrik Consciencestraat 1 (Diksmuide)
Parochiekerk toegewijd aan Sint-Wandregesilus, heropgebouwd in de jaren 1920. Georiënteerd bedehuis te midden van een kerkhof, deels afgezoomd door een smeedijzeren hekwerk met bakstenen pijlers (Hendrik Consciencestraat - Ommegangstraat) en deels omhaagd. Bewaarde arduinen grafmonumenten vanaf de tweede helft van de 19de eeuw.

Keiemdorpstraat 83 (Diksmuide)
Georiënteerd bedehuis in de jaren 1920 wederopgebouwd naar ontwerp van architect Théodore Raison en gelegen ten westen van de Keiemdorpstraat in een ommuurd en deels omhaagd kerkhof met ten zuidoosten een brede en smalle korfboogvormige poorttoegang in baksteen.

Nieuwkapellestraat 46 (Diksmuide)
Heropgebouwde parochiekerk toegewijd aan Sint-Jan-de-Doper. Georiënteerd bedehuis te midden van een kerkhof met een dubbele rij linden. Laag bakstenen muurtje (Nieuwkapellestraat), ijzeren toegangshekken tussen pijlers; hogere muur als scheiding met pastorietuin. Bewaarde grafmonumenten, onder meer neogotisch arduinen monument uit de tweede helft van de 19de eeuw van de familie Annoot-Noterdaeme.

Oostkerkestraat 34 (Diksmuide)
Achterin gelegen wederopbouwhoeve, " 't Groot Kameroen". Voormalige abdijhoeve van de Cisterciënzerabdij te Cambron (Henegouwen). Over de geschiedenis van de abdijhoeve is bijzonder weinig geweten. De eerste vermelding van de hoeve klimt terug tot 1302, onder meer in rekeningen van Willem van Gullik. Als hoeve met losstaande bestanddelen binnen een omwalling aangeduid op de Ferrariskaart (1770-1778) onder de naam "Cense Cambron". Tijdens de Eerste Wereldoorlog wordt de hoeve echter nagenoeg volledig verwoest, waarna enkel de imposante langsschuur naar vooroorlogs model wordt heropgebouwd.

Oud Stuivekens, Oud Stuivekenspad (Diksmuide)
Een voormalig mottekasteel aan de rand van de oude dorpskern van Oud-Stuivenskerke. De archeologische zone bevond zich tijdens WOI zo in de frontlinies en heeft dusdanig geleden.

Sint-Jacobsplein 5 (Diksmuide)
De georiënteerde parochiekerk Sint-Jacob met omringend kerkhof werd heropgebouwd in 1923-1925. Rondom het kerkhof werd een dubbele omhaging en twee rijen opgaande bomen geplant.

Sint-Niklaasstraat (Diksmuide)
De kerk wordt onder leiding van architect Jozef Viérin in 1923-25 naar vooroorlogs model heropgebouwd. Op 27 mei 1940, één dag voor de capitulatie, bombardeerden de Duitsers Diksmuide met brandbommen, waarbij de kerk praktisch volledig uitbrandde. De daaropvolgende restauratiewerken werden uitgevoerd onder leiding van architecten Jozef en Luc Viérin, Ten westen, pleintje met twee 14de-eeuwse kraagstenen afkomstig uit de vooroorlogse kerk.

Terheidedreef 1-7 (Diksmuide)
Kasteelsite Hof Ter Heyde, gelegen in bebost gebied en toegankelijk via de Terheidedreef. Het kasteel is opgebouwd uit vijf duidelijk te onderscheiden bouwdelen, namelijk de zuidelijke woontoren van circa 1350, het oostelijke hoofdgebouw en de noordelijke traptoren opklimmend tot de 15de eeuw, een westelijke voorbouw uit de tweede helft van de 19de eeuw, en een derde toren uit eind 19de eeuw. Bij het landhuis horen nutsgebouwen, uitgevoerd in rode baksteenbouw met een regionalistische inslag. Ten noorden aan de dreef ligt de laat 19de-eeuwse of vroeg 20ste-eeuwse boswachterswoning en aansluitend ommuurde moestuin met nutsgebouwen. Ten noordoosten van het centraal gelegen kasteel, laat 19de-eeuwse hoeve. Ten zuidoosten van het kasteel, laat 19de-eeuws koetshuis met stallingen en huis. Omringend park met restanten van walgracht, gazons, solitaire bomen en noordwaartse vista. Met dreven doorsneden bos ten noorden met bunkers uit WO I.