Inventaris

Baron Descampslaan 93, Kroonstraat 7-11 (Leuven)
Geheel van een monumentaal burgerhuis met waardevol interieur en arbeiderswoningen gelegen in een grote ommuurde tuin langsheen de Kroonstraat en de Baron Descampslaan. In deze muur werd aan de Baron Descampslaan een wegkapel ingewerkt. De bebouwing werd voor het eerst weergegeven op de kaart van Ferraris (1771-1778), maar werd eind 19de eeuw grondig aangepast, mogelijk met bewaarde oudere kern.

Baron Descampslaan 93 (Leuven)
De eenvoudige wegkapel klimt mogelijk op tot de tweede helft van de 19de eeuw, aangezien ze voor het eerst wordt aangegeven op de topografische kaart van 1904. Ze werd ingewerkt in de bakstenen ommuring die het boerenburgerhuis Petit met bijhorende arbeiderswoningen omgeeft ter hoogte van de hoek van de Baron Descampslaan en de Kroonstraat. Ze werd opgericht door Clotilde en Marianne Beullens, toenmalige eigenaars van de boerderij en dit ter ere van het Heilig Hart naar aanleiding van de herhaaldelijke veesterfte.

Casinolaan 10-12 (Leuven)
Het modernistische hoekhuis bevindt zich ter hoogte van de kruising van de Casinolaan met het Watermolenpad. De woning werd volgens onderzoek van E. Willekens oorspronkelijk gebouwd in de periode 1900-1933 en heropgebouwd ten gevolge van schade in de Tweede Wereldoorlog. Het pand herbergde aanvankelijk een cinemazaal. De woning werd opgetrokken in een uitgesproken modernistische vormentaal. De architect blijft, vanwege het ontbreken van de bouwaanvraag, onbekend. De woning richt zich naar het overliggende pand, Casinolaan nummer 14-16. Beide panden hebben eenzelfde typologie (hoekhuis) en een sterk gelijkende modernistische architectuur. Ze zijn beeldbepalend voor het begin van het Watermolenpad en voor dit deel van de Casinolaan.

Casinolaan 14-16 (Leuven)
Het hoekhuis met een winkelpui, aanvankelijk voor een patisseriezaak, werd gerealiseerd naar een ontwerp van de architect Louis Smets, en in opdracht van de heer J. Van Passel, tussen 1943-1946. De wederopbouwplannen dateren van 1942 en werden goedgekeurd door de “aesthetische controle van de Provinciale Commissie voor ’s Lands Wederopbouw”. De woning werd opgetrokken in een uitgesproken modernistische vormentaal. De woning werd volgens onderzoek van E. Willekens heropgebouwd ten gevolge van oorlogsschade.

Gebroeders Tassetstraat 93 (Leuven)
Het vrijstaande burgerhuis werd volgens onderzoek van E. Willekens gebouwd in de periode 1919-1930 en werd monumentaal uitgewerkt door middel van de centrale erker en dakkapel. Het originele schrijnwerk, ingevuld met glas-in-loodramen in paarse tinten bleef bewaard en verhoogt de gaafheid van deze woning. Het perceel van de woning kenmerkt zich door een afgesneden hoek, net zoals de overige hoekpercelen ter hoogte van het kruispunt van de Gebroeders Tassetstraat en de Casinolaan. Het burgerhuis, opgetrokken op de perceelgrens, richt zich naar het kruispunt en is van deze vier hoekpercelen het meest beeldbepalende pand vanwege de zorgvuldige architecturale vormgeving. De woning staat georiënteerd naar het centrum van Wijgmaal.

Gebroeders Tassetstraat 95 (Leuven)
De villa Madou dateert volgens onderzoek van E. Willekens van 1935 en werd opgetrokken in een modernistische bouwstijl met veel verwijzingen naar de pakketbootstijl. Half verzonken in het midden van het bouwperceel, situeert zich de woning, omgeven door een tuin en afgebakend ten opzichte van de straat door middel van een lage, gebosseerde blauwe hardstenen muur in wildverband.

Henricus Wittebolsstraat (Leuven)
Deze eerste begraafplaats van Wijgmaal wordt ook wel het ‘oud kerkhof’ genoemd. De begraafplaats bestaat uit twee delen, waarvan het voorste, ommuurde gedeelte in 1894 kadastraal werd geregistreerd alsook in gebruik werd genomen. De uitbreiding van de begraafplaats naar achter toe vond volgens het kadaster plaats in 1925. De begraafplaats heeft een goed bewaard lijkenhuisje.

Henricus Wittebolsstraat 12 (Leuven)
De voormalige bioscoop Lido, later ook nog Roxy genoemd en kadastraal geregistreerd in 1941, werd in modernistische stijl gebouwd als cinemazaal met café en woonhuis.

Henricus Wittebolsstraat 57 (Leuven)
Het vrijstaande, eclectische burgerhuis ‘t Onzent met kleine omheinde voortuin, werd volgens onderzoek van E. Willekens opgetrokken in de periode tussen 1919 en 1930. Minstens de voorgevel werd aangepast in 1941, wellicht ten gevolge van oorlogsschade. De verzorgde vormgeving en het gaaf bewaarde schrijnwerk dragen bij tot de architecturale waarde van de woning. Het bewaarde hekwerk van de omheining versterkt het karakter ervan.

Pastoor Bellonstraat (Leuven)
Het proefstation is volgens onderzoek van E. Willekens een laboratorium uit 1930, in de volksmond ook het ‘Rattenkot’ genoemd, en is gelegen op het zogenaamde ‘Moleneiland’. Dit eiland wordt gevormd door de Dijle, waarvan één rivierarm deels werd gedempt. Op dit moleneiland bevond zich het eerste industrieterrein van de Remyfabriek. Het gebouw werd echter opgetrokken na de verhuis van de stijfselfabriek naar een nieuwe site aan de Vaart na de Eerste Wereldoorlog, waar de fabriek zich vandaag nog steeds bevindt. Het proefstation is het enige overblijfsel van de industriële activiteiten van Remy op deze site. Het gebouw diende voor de opslag van de door de fabriek geproduceerde dierenvoeding. Er werden tevens proefdieren gehouden.