Inventaris

Springstraat 10 (Houthalen-Helchteren)
Sterk gerenoveerd alleenstaand breedhuis met gewijzigde ordonnantie; onbepaald aantal traveeën en één bouwlaag, in kern van 1788.

Molenweg 10 (Houthulst)
De molen is gelegen op het gehucht De Smisse op het hoogste punt van Klerken. Roodbakstenen molenromp met sporen van kalkbeschildering. Ten noorden van de molen, molenaarswoning- en hoeve.

Rodesteenstraat (Houthulst)
De Beukelaremolen op het Merkemse gehucht Luigem is een standaardmolen met open voet, die fungeert als korenwindmolen.

Huldenberg, Loonbeek (Huldenberg)
Het Margijsbos of het historische Sergijsbos op de oostflank van de IJsevallei komt reeds voor op de Ferrariskaart. Het voorheen omgracht en gedeeltelijk ommuurd kasteeldomein Van Der Vorst vormde een feodale site met kasteel, castrale kapel (de huidige Sint-Antoniuskapel) en watermolen. Een lange rechtgetrokken sectie van de IJse die eindigt bij de watermolen vormde de hoofdas van het domein. In het microreliëf zijn de oorspronkelijke oevers van talrijke vijvers nog duidelijk te bespeuren. Na de verlanding heeft zich een rijk, beekbegeleidend bostype ontwikkeld, dat onmerkbaar overgaat in de beboste hellingen. Restanten van de formele parkaanleg zijn oude meidoorn- of haagbeukhagen, zwaar afgetopte zomerlindes en oude beuken. Door de eerder beperkte aanleg in de 18de eeuw heeft het Margijsbos zijn primitief wegenpatroon met hellingopwaarts kronkelende holle wegen behouden.

Lindenhoflaan 1-5 (Huldenberg)
Kasteel, in zijn huidige vorm, gebouw van classicistische strekking, uit einde 18de eeuw of zelfs begin 19de eeuw. Ten westen wagenhuis en ten oosten watermolen in traditionele bak- en zandsteenstijl uit de tweede helft van de 18de eeuw.

St.-Jansbergsteenweg 26 (Huldenberg)
Watermolen aan de IJse, reeds vermeld in 1495 en banmolen van de kasteelheren. De huidige gebouwen dateren uit de 17de en de 18de eeuw.

Aartrijkestraat 140 (Ichtegem)
De site van de Bogaertsmolen of Dorpsmolen van 1857 bestaat uit de aan de straat gelegen voormalige molenaarswoning en het achterliggende molenerf met molenromp en nutsgebouwen. Vanaf de straat is het gekasseide erf toegankelijk via gietijzeren hekken.

Elverdinge, Vlamertinge (Ieper), Poperinge (Poperinge)
Het gebied ligt op het interfluvium tussen het bekken van de Poperingevaart (en Robaartsbeek) en het bekken van de Grote Kemmelbeek. De Galgebossen zijn een restant van een groot en uitgestrekt vroeg-middeleeuws bos tussen Watou en Beselare. Ze bestaan uit loofbomen met gedeeltelijk hakhout en middelhout; het bos zelf wordt doorsneden door een geometrisch patroon van onverharde wegen. In de oostelijke helft liggen voornamelijk akkers. In de valleien begeleidt een lint van weilanden de beken. De Robaartbeek en de Grote Kemmelbeek hebben een zeer natuurlijke meanderende loop die soms diep ingesneden is. Verspreid in het landschap liggen enkele grote gave hoeves bestaande uit losstaande gebouwen, soms een restant van een walgracht. De kasteeldomeinen van Elverdinge en Vlamertinge aansluitend bij hun respectievelijke dorpskernen liggen binnen het gebied.

Vlamertingestraat 77, 77A (Ieper)
De Vermeulenmolen, ook Stenen Molen genoemd, is een stenen stellingmolen, die in oorsprong fungeerde als olie- en korenmolen en gebouwd werd in 1843. Links van de molen bevindt zich het woonhuis van de molenaar, dat getuigt van een historiserende wederopbouwarchitectuur.

Bruggestraat 182 (Ingelmunster)
De afgeknotte romp van de Zandberg- of Voskensmolen gaat terig op een stenen molen uit de eerste helft van de 19de eeuw.