Inventaris

Donsegemstraat (Tielt)
Onze-Lieve-Vrouwekapelletje, gelegen aan de erftoegang van hoeve, onder een oude linde. Opgericht circa 1945 door landbouwer Octave Lanckriet. Betonnen staakkapelletje bestaande uit staak in voegwerkimitatie, met mijtervormige nis en bekronend kruis afgewerkt in granito. De linde staat aan de erftoegang en is mogelijks aangeplant als welkomstboom.

Egemsesteenweg 36 (Tielt)
Interbellumhoeve met woonhuis met art-deco-inslag, in 1926 gebouwd naar ontwerp van architect Jules Vandewalle. Vrijstaand woonhuis van twee bouwlagen onder zadeldak. Nieuwe gootlijst. Roodbakstenen lijstgevel op natuurstenen plint, verlevendigd door gecementeerde en witgeschilderde banden en dito afgeronde erker in tweede bouwlaag. Bakstenen bijgebouwen onder pannen zadeldaken, waaronder haakse eenlagige aanbouw aan achterzijde met in dezelfde as een vrijstaand stalgebouw.

Nagelstraat 26 (Tielt)
Onze-Lieve-Vrouwkapel, aan de zuidelijke hoek van de hoeve "Moeninckhof", geflankeerd door geknotte es. Naar verluidt geplaatst als dank voor bescherming tijdens de Tweede Wereldoorlog.

Sint-Martenstraat 11 (Tielt)
Hoeve gelegen aan de zuidoostzijde van de Sint-Pieterswegel, minimaal opklimmend tot de eerste helft van de 19de eeuw, zie losstaande bestanddelen reeds weergegeven op het primitief kadasterplan (circa 1830), doch wellicht ouder. Volgens kadaster laat de toenmalige eigenares, weduwe Frans Besien-Vander Espt, het woonhuis in 1906 gedeeltelijk herbouwen en een klein bijgebouw optrekken ten noordoosten van het erf.

Albertvest, Astridvest, Goossensvest, Kabbeekvest, Leopoldvest, Moespikvest, Sliksteenvest, Vinckenboschvest (Tienen)
Openbare plantsoenen op resten van de middeleeuwse stadswallen, geslecht na 1781 en heraangelegd als beboomde promenades, na 1950 aanzienlijk geredu­ceerd om verkeerstechnische redenen.

Neerrepen (Tongeren-Borgloon)
In Kolmontbos staat in het oosten aan de bosrand een rij van 15 haagbeuken op een talud. Het gaat om voormalige knotbomen die zijn uitgegroeid na het staken van het knotbeheer. De kaphaag markeert de historische grens van een kadastraal perceel en geeft de historische bosgrens aan die is vervaagd. 

Overrepen (Tongeren-Borgloon)
Het bos van Kolmont grenst in het noordwesten aan een weideboomgaard met een poel. Ter hoogte van de poel wordt de bosgrens gemarkeerd door een rij voormalige knotbomen. De rij bestaat uit drie lage geknotte essen, een vijftal knothaagbeuken en drie sterk uitgegroeide haagbeuken die vrij hoog werden geknot. Deze bomen staan op een boswal, vermoedelijk een relict van een oude wal die de grens van het bos markeerde.

Overrepen (Tongeren-Borgloon)
Kolmontbos wordt in het zuidwesten begrensd door verschillende soorten lijnaanplantingen. Het betreft een rij knothaagbeuken met verspreid een aantal meidoornstammen die wijzen op een tweede grensmarkering. In het zuidoosten staat een rij van vijf opgaande zomereiken. Al deze elementen markeren de historische bosgrens.

Overrepen (Tongeren-Borgloon)
In Kolmontbos slingert een holle weg van het zuidoosten naar het noordwesten. De weg is diep ingesneden in de helling van de Oude Berg. Langs de holle weg staan verspreid een aantal knothaagbeuken en monumentale beuken met inkervingen. Bij een solitaire fijnspar splitst de holle weg in een noordelijk en zuidelijk tracé.

Overrepen (Tongeren-Borgloon)
Een holle weg doorkruist het Kolmontbos van zuidwest naar noordoost. Het betreft een vrij recht wegtracé dat dwars op de helling loopt en zich diep heeft ingesneden. Langs weerszijden van de holle weg werden Amerikaanse eiken aangeplant. Langs één zijde van de weg staat ook een rij van een vijftal knothaagbeuken. Vermoedelijk was dit een van de oude wegen die geïntegreerd werd bij de parkaanleg en inrichting van het Kolmontbos bij het kasteel op het einde van de 19de eeuw.