Inventaris

Kasteelstraat 1-3 (Zonnebeke)
Kasteel heropgebouwd op de vooroorlogse plaats naar verluidt in de jaren 1930, middenin een park naar Engels model aangelegd met loofbomen, grasperken en restant van omwalling uitgewerkt tot vijver met drie tuinbruggen. Verder ook nog kettingpalen, tennisveld en staande wip in het westelijk parkdeel. Kasteel. Benaderende reconstructie van het vooroorlogse 18de-eeuwse uitzicht met classicistische inslag, echter met toevoeging van één travee links én rechts van het middenrisaliet en verhoging van de hoektorens met één verdieping.

Oude Wervikstraat 48 (Zonnebeke)
Wederopbouwhoevetje uit het begin van de jaren 1920. Minder traditioneel boerenhuis, zie haakse en geknikte zadeldaken, voorst echter grosso modo aansluitend bij de traditionele hoevebouw. Losse, lage bestanddelen rondom een begrint erf; boerenhuis en dwarsschuur respectievelijk ten oosten en ten westen.

Passendaleplaats (Zonnebeke)
Opvallende neoromaanse kerk met omringend kerkhof, wederopbouw uit 1920 van de verwoeste kerk uit 1904 naar ontwerp van architect Alfons De Pauw. Driebeukig bedehuis met basilicale opstand met toren op zuidoostzijde.

Prinses Patriciastraat (Zonnebeke)
De herdenkingsboom staat bij een oorlogsgedenkteken dat herinnert aan de oprichting in 1914, de gevechten en de slachtoffers van het Canadese infanterieregiment 'Princess Patricia's Canadian Light Infantry' in de Ieperboog.

Tynecotstraat (Zonnebeke)
Grootste Britse militaire begraafplaats ter wereld, met ongeveer 12.000 doden uit de Eerste Wereldoorlog naar ontwerp van Herbert Baker, met medewerking van J.R. Truelove. Deze begraafplaats omvat het 'Memorial to the missing', waarop de namen van ongeveer 35.000 vermisten zijn gebeiteld, die tijdens de oorlog zijn gevallen. Deze gedenkmuur is ontworpen door Herbert Baker, met beeldhouwwerk van F.V. Blundstone en Joseph Armitage. Op de begraafplaats bevinden er zich vijf Duitse bunkers, waarvan er twee vrij liggen, één onder het centrale 'Cross of Sacrifice' en twee onder het gedenkteken voor de vermisten.

Leeuwergem (Zottegem)
De twee eerste bomen in de kasteeldreef van Leeuwergem zijn welkomstbomen. Twee opgaande zomerlinden die sterk in leeftijd verschillen. De linkse is een enorme boom met een stamomtrek van 460 cm (2007) en behoort tot de oudste bomen in het kasteeldomein (tweede helft 18de eeuw), de rechtse is een jonge boom die er ter vervanging is gekomen. Het aanplanten van welkomstbomen is een zéér oud gebruik waarbij men geloofde dat door de zuiverende werking van de bomen de bewoners van het kasteel beschermd werden van kwade invloeden.

Leeuwergem (Zottegem)
Twee knotlinden flankeren de erftoegang van een hoeve. Het aanplanten van welkomstbomen is een zéér oud gebruik waarbij men geloofde dat door de zuiverende werking van de bomen de bewoners op het erf beschermd werden van kwade invloeden.

Leeuwergem (Zottegem)
Zwaar ontwikkelde opgaande lindeboom bij de toegang van de dienstgebouwen van het kasteel. De inplanting doet vermoeden dat deze linde het restant is van een traditionele aanplant van welkomstbomen. Welkomstbomen werden meestal per twee voorzien en zijn een zéér oud gebruik waarbij men geloofde dat door de zuiverende werking van de bomen de bewoners beschermd werden van kwade invloeden.

Strijpen (Zottegem)
Twee Hollandse lindes vormen de kapelbeplanting bij de Sint-Andrieskapel die oorspronkelijk uit meerdere bomen (vijf of zeven) heeft bestaan. De oudste kapelbomen zijn begin de jaren tachtig verwijderd en dit ten gevolge van stormschade en wegverbreding. Het is een oude traditie om lindebomen te planten bij een kapel. Bovendien staat de kapel met kapelbomen ook bij een kruispunt van wegen.

Strijpen, Velzeke-Ruddershove (Zottegem)
Zware hakhoutstoof die langs de Molenbeek de grens markeert tussen Strijpen en Velzeke. Bovendien staat hij bij de restanten van een zware gemetselde constructie waarvan de resten in de beek nog zichtbaar zijn, mogelijks zijn dit de restanten van een stuw om water te sparen voor de stroomafwaarts gelegen, inmiddels verdwenen, watermolen. Linden werden als schaduwboom geplant bij de in hout geconstrueerde sluiswerken die anders door de nadelige invloed van het uitdrogen door de zon versneld verweren.