Straat met een quasi recht tracé, lopende vanaf de Aartrijkestraat/ Steenveldstraat tot op grondgebied Aartrijke (Zedelgem), waar de straat verder loopt als Zeeweg Zuid. De oostzijde van de Zeeweg vormt grotendeels de grens met Aartrijke. Ook het gebied ten westen van de Zeeweg behoorde voor de fusie van 1976-1977 tot Aartrijke.

Het tracé is als dusdanig aangeduid op de Ferrariskaart (1770-1778). De Zeeweg volgt een in oorsprong Romeins tracé dat Oudenburg verbond met het West-Vlaamse binnenland. Bij het binnenkomen van Torhout vormt de Zeeweg een T-vormig kruispunt met de andere deels bewaarde Romeinse weg, de Steenstraat (Steenstraat, Sparappelstraat). Beide wegen lopen door de "Verloren Cost", tot de 19de eeuw een veld- en heidegebied.

Historisch is de Zeeweg een invalsweg naar Torhout. Voor de aanleg van de gekasseide weg Torhout-Wijnendale-Oostende in (tweede stuk in 1775) vormt de Zeeweg de belangrijkste en kortste verbinding met de zee. Bij de aanleg van de Aartrijkestraat in 1861 verliest de Zeeweg opnieuw aan belang. In 1862-1863 wordt de Zeeweg (opnieuw) gekasseid.

Door de bouw van het "kasteel d'Aertrycke" (zie infra, Zeeweg nummer 42) door de familie de Maere in 1871 (en de voorloper ervan gebouwd door de familie de Potter d'Indoye) krijgt de Zeeweg opnieuw meer betekenis. In 1977-1980 krijgt de straat een geasfalteerd wegdek.

Op vandaag is de Zeeweg nog steeds een erg landelijke straat die gemarkeerd wordt door het "kasteel d'Aertrycke" met het omliggende park ten noordwesten van de straat. Voorts wordt de straat getypeerd door een aantal boerenarbeidershuizen (Zeeweg zonder nummer), Zeeweg nummer 48 (zie infra, Zeeweg nummer 48) een huis met neogotische inslag, in 1876 gebouwd door C. Demaere-de Limnander, en een aantal kapellen.