Bijna geen bouwhistorische gegevens van de kerk voorhanden. Koor en transept klimmen nog op tot de gotische periode (16de eeuw ?). Nadat de kerk zwaar beschadigd was door de geuzen (1589), brandde de toren af (1603); herstel van de schade in 1605; bouw van nieuwe sacristie in 1622. Nog herhaaldelijk sprake van herstellingswerken aan de kerk in de 17de eeuw, ook aan de bouwvallige toren (1639). Kerk deels aangepast en vernieuwd bij de vergroting tot driebeukige kerk met ingebouwde westtoren in midden 18de eeuw of uit het derde kwart van de 18de eeuw. Jaartal 1751 op hoeksteen van toren, melding van vergroting van de kerk aan noordzijde in 1752 en van verhoging van de torenspits in 1757. Overwelving van de kerk in 1768, jaartal vroeger aangebracht op gewelf doch in de tweede helft van de 20ste eeuw vervangen door 1750. In 1856 bouw van een tweede sacristie en vervanging van de kerkvloer in Basècles. Herstel van westgevel na stormschade in najaar 1983.

Bij het onderzoek binnenin de kerk in 2016-2017 kwam een aantal muurresten in natuursteen aan het licht die vermoedelijk in verband te brengen zijn met de eenbeukige Romaanse voorganger van het huidige kerkgebouw. In één van deze funderingen werd een fragment van een maalsteenligger aangetroffen. Deze werd gedetermineerd als een hergebruikt Romeins handmolenfragment.

In totaal kwamen ook 15 volledig of gedeeltelijk bewaarde skeletten aan het licht. Deze individuen zijn volgens de christelijke traditie begraven (W-O oriëntatie) en werden bijgezet in grafkisten. Op vier hiervan werden C14-analyses uitgevoerd. Eén skelet dat C14 gedateerd werd behoort tot de oudste volmiddeleeuwse fase terwijl een tweede in de late middeleeuwen te dateren is. De twee overige skeletten zijn in de nieuwe tijd te plaatsen.