Het onderzoek van de site Zavemtem-Woluwedal toonde de aanwezigheid aan van een meerperiodesite met een middenneolithisch component en één uit de late ijzertijd/(vroeg-)Romeins periode. Erosie heeft echter een duidelijke impact gehad op de site. De kans is dan ook zeer reëel dat een deel van de oorspronkelijk aanwezige sporen weg geërodeerd zijn. Voor de middenneolithische fase kan het lage aantal sporen ook verklaard worden vanuit het feit dat we misschien met randfenomenen van een site te maken hebben waarvan de kern eerder hoger - in zuidoostelijke richting – op het leemplateau gezocht kan worden.
Slechts één spoor kon met zekerheid in het middenneolithicum gedateerd worden, namelijk een kuil die langs de zuidoostrand van het onderzoeksgebied gelegen is. De 14C-datering op een fragment houtskool uit de kuil leverde een gekalibreerde datering op die met 68,3% zekerheid te dateren is tussen 4328 - 4284 BC (42,9 %) en 4269 - 4241 BC (25,4 %) en met 95,4% zekerheid tussen 4337 - 4229 BC (83 %), 4195 - 4168 BC (10,2 %) en 4092 - 4075 BC (2,3 %). Hiermee sluit de datering van de site van Zaventem onder meer aan bij de oudere MK I datering van Spiere-de Hel.
Uit de late ijzertijd/vroeg-Romeinse tijd stamt een klein grafveld, bestaande uit minimaal twee brandrestengraven. Drie andere kuilen kunnen op basis van hun vorm, grootte en houtkoolrijke vulling eveneens als brandrestengraven geïnterpreteerd worden. Hun toewijzing als graf is echter niet zeker wegens het ontbreken van crematieresten en/of bijgiften. Het zou dus bijvoorbeeld ook om kuilen kunnen gaan die op een andere manier met het grafritueel in verband staan of om kuilen die een volledig andere functie gehad hebben. Een interpretatie als houtskoolmeilers blijft ook nog steeds mogelijk. Een staal afkomstig uit crematiegraf S17, leverde een gekalibreerde datering op die met 68,3% zekerheid te dateren is tussen 152 - 91 BC (47,1 %) en 79 - 54 BC (21,2 %) en met 95,4% zekerheid tussen 174 – 45 BC. Gecombineerd met de datering van het handgevormd aardewerk heeft graf S17 een late ijzertijd datering. Een ander staal, afkomstig uit crematiegraf S2, had een gekalibreerde datering die met 68,3% zekerheid te dateren is tussen 42 BC - 26 AD en met 95,4% zekerheid tussen 50 BC - 76 AD.29 In combinatie met de datering van het aardewerkfragment dat in het graf werd aangetroffen, heeft graf S2 een Flavische datering.
