Dit kruisbeeld, opgericht in 1909 ter nagedachtenis aan de terechtstelling van drie katholieke priesters, die stierven voor hun geloof, is een blijvende getuige van de godsdiensttwisten, welke de streek troffen tijdens de tweede helft van de 16de eeuw.

Het betreft een getuige van de volksdevotie. Deze wegkruisen behoren tot het kwetsbare, kleine culturele erfgoed. Het is een tastbare uiting van de christelijke geloofsovertuiging en aldus ontegensprekelijk verbonden met onze Vlaamse cultuurhistorische traditie.