Het boerenarbeidershuis en de kapel vormen een erg beeldbepalend gegeven bij het binnenrijden van de dorpskom. Deze beeldbepalendheid resulteert onder meer uit de haakse inplanting van het huis op de straat (bijna ter hoogte van het kruispunt met de Vaartstraat), en het volumespel tussen het bakstenen huisvolume onder pannen zadeldak en de kleine witgeschilderde kapel onder leien tentdak. Het eerder langgestrekte huisvolume wordt sterk geritmeerd door de muuropeningen met het bewaarde houtwerk en de opkamertraveeën.

in casu architectuurhistorische waarde:
Als zijnde een bakstenen boerenarbeidershuis, met 19de-eeuws uitzicht, doch waarvan de interne structuur (onder meer de balksleutels en sporen van korbelen) mogelijk wijst op een oudere, 17de-eeuwse constructie in stijl- en regelwerk.
Als zijnde een boerenarbeidershuis - dat zeker vanaf 1858 de woonst van een wagenmaker, één van de typische beroepen binnen een kleine dorpsgemeenschap was. Het uitzicht van het huis getuigt van de traditionele manier van bouwen, typisch voor de streek die doorleeft in de 19de eeuw. Het traditionele vakmanschap komt vooral tot uiting in de gaaf bewaarde kozijnconstructies, onder meer bolkozijnen met schuiframen of diefijzers. Het baksteenmetselwerk is eenvoudig doch verzorgd confer de doorgetrokken afzaat in de erfgevel. De meer gesloten achtergevel - niet toevallig op het noorden gericht - is witgekalkt.
Als zijnde een boerenarbeidershuis met gaaf bewaarde interieurindeling en -elementen confer onder meer de samengestelde balkenzoldering met moerbalken, balksleutels en sporen van korbelen (mogelijk 17de-eeuws), het bewaarde binnenschrijnwerk en de kelderluiken, de bewaarde inrichting van de eerste kamer met bakoven.