De gevelrestauratie van de woning is een belangrijk element in het oeuvre van de internationaal belangrijke architect Huib Hoste die een pioniersrol speelde in de doorbraak van de moderne functionele architectuur in Vlaanderen. Hij slaagde erin de principes van de Stijlbeweging op een eigen manier te interpreteren.
Deze woning is een representatief en belangrijk voorbeeld van het oeuvre van Huib Hoste in de jaren 1919-1922 en zijn zoektocht naar een eigentijdse architectuur.

in casu architectuurhistorische waarde:
De woning is een representatief en belangrijk voorbeeld uit het oeuvre van de vermaarde architect Huib Hoste (1881-1957) in de periode net na de Eerste Wereldoorlog (1918-1922). Hij verbouwde de gevel en ontwierp het interieur in 1919 vlak na zijn terugkeer uit Nederland. Kenmerkend zijn de kubusvormige ondersteuningsconsoles van de erker die in bijna al zijn werken uit die periode voorkomen.
De woning is samen met de reeds beschermde woning te Roeselare bijzonder tekenend voor Hostes nieuwe benadering, die hij ontwikkeld heeft door zijn ervaringen in Nederland. De woning getuigt hoe de nieuwe esthetische theorieën door Huib Hoste opgedaan in Nederland onder invloed van de Amsterdamse School en De Stijl, na de Eerste Wereldoorlog op bescheiden wijze ingang vinden.
De woning vormt een aanzet van het modernisme in Vlaanderen. De gevelverbouwing wordt als richtingaangevend bestempeld voor de verdere evolutie van de naoorlogse architectuur.
De woning is één van de zeldzame uitgevoerde wederopbouwprojecten in modernistische vormentaal. Het ontwerp contrasteert met de vooroorlogse bouwkunst en getuigt van een nieuw concept voor de wederopbouw.

Omwille van het interieur met gaaf bewaarde interieurelementen zoals de deuren, trap en lanterneau die duidelijk geïnspireerd zijn door de Nederlandse De Stijl. Het gestructureerde glas in ijzeren profielframe refereert aan de composities van Mondriaan.