Hoeve Stockveldt: boerenwoning, schuur en bakhuis
Beschermd monument van 17-07-2012 tot heden
ID: 14441
URI: https://id.erfgoed.net/aanduidingsobjecten/14441
Locatie
| Provincie | West-Vlaanderen |
|---|---|
| Gemeente | Brugge |
| Deelgemeente | Sint-Michiels |
| Straat | Heidelbergstraat |
| Locatie | Heidelbergstraat 165 (Brugge) |
Administratieve gegevens
| Andere nummers |
|
|---|
Is de (gedeeltelijke) bescherming van
Hoeve Stockveldt
Heidelbergstraat 165, Brugge (West-Vlaanderen)
Heidelbergstraat nr. 165. Hoeve "STOCKVELDT / 1781" cf. beschilderd opschrift. Historische site, opgetrokken op een kleine bebouwbare hoogvlakte te midden van de Wulgenbroeken. 1301: oudste vermelding van de hoeve. Zeker tot in de 15de eeuw is de hofstede eigendom van het geslacht Van Stockvelde, vanwaar de naam is afgeleid. Tijdelijk eigendom van de Sint-Trudohoeve (cf. Sint-Trudostraat
Beknopte karakterisering
| Typologie | bakovens, boerenburgerhuizen, hoeven, schuren |
|---|---|
| Datering | eerste kwart 17de eeuw, vierde kwart 18de eeuw, vierde kwart 19de eeuw |
Beschrijving
De boerenwoning, de schuur en het bakhuis van de Hoeve Stockveldt te Sint-Michiels, zijn beschermd als monument.
Waarden
De zogenaamde Stockveldhoeve is beschermd als monument omwille van het algemeen belang gevormd door de:
historische waarde
Als zijnde een gaaf bewaarde site die fasegewijs tot stand is gekomen. Het boerenhuis, oorspronkelijk in gebruik als huis van Plaisancie is samen met de schuur gebouwd circa 1781 in opdracht van baron Jean-Philippe de Pélichy, eigenaar van het nabijgelegen kasteel zogenaamd de rode poort. Het bakhuis werd vermoedelijk in het laatste kwart van de 19de eeuw gebouwd.
historische waarde
in casu architectuurhistorische waarde:
Als zijnde een hoeve bestaande uit een ensemble van diverse gaaf bewaarde
bestanddelen, waarbij vooral de mansardedaken een opvallend en uitzonderlijk 18de-eeuws
gegeven zijn binnen de landelijke architectuur. Hier vinden we de toepassing
terug van een eenvoudige Lodewijk XV-stijl.
Als zijnde een uniek ensemble bestaande uit een voormalig landhuis, een schuur
en tweeledig opgebouwd bakhuis. Het boerenhuis vertoont typisch 18de-eeuwse
stijlkenmerken. Typerend is de sterk symmetrische gevelopbouw, de rocaillemotieven in
de hoofdgevel en het mansardedak. Het boerenhuis bevat ook restanten van een
geïntegreerde remise. Intern bevat de woning fraaie interieurelementen zoals onder
meer de imposante schouw opgebouwd uit een geprofileerde schouwbalk rustend op
natuurstenen consoles en getorste marmeren pilasters, een alkoofnis, een kelder met
tongewelf, het bepleisterd plafond van de vroegere voutekamer. Op de verdieping de
kamer met bepleisterde moerbalken en een fraai uitgewerkte schouwboezem met
houtsnijwerk. Dit alles wijst op de voorname functie van het woonhuis.
De schuur is een imposant volume, fasegewijs tot stand gekomen. Het oude
gedeelte teruggaand tot de 18de eeuw, was oorspronkelijk een combinatie van
beplanking boven een bakstenen plint. Behouden constructie opgebouwd uit
ankerbalken waarboven een schaargebinte en nokgebinte met dwarshout. De
trekbalken zijn voorzien van een korbeel en een kalf. De schuur werd uitgebreid in de
loop van de 19de eeuw.
Het bakhuis, met behouden bakoven, is een voorbeeld van een tweeledig
bakhuis gebouwd in verankerde baksteen onder een pannen zadeldak.
sociaal-culturele waarde
Als zijnde een voorbeeld van een voormalig landhuis vermoedelijk horend bij het
nabijgelegen kasteel de Roode Poorte. Het illustreert de levenswijze van de gegoede
burgerij in een bepaalde periode.
Als zijnde een site met een heel beeldbepalend woonhuis die opvalt door zijn
twee bouwlagen onder mansardedak.
Als zijnde een gaaf bewaard voorbeeld van een grote 18de-eeuwse hoeve en als
dusdanig en relict van de leefwijze in deze periode.
