in casu architectuurhistorische waarde:
Witgekalkt bakstenen gebouw van drie traveeën en twee en een halve bouwlaag onder zadeldak. Het gebouw dateert van circa 1775 en kreeg in de eerste helft van de 19de eeuw een laatclassicistische gevelordonnantie. Haaks hierop werd in de tweede helft van de 19de eeuw een vleugel bijgebouwd.

De Romeinse heirbaan van Maastricht naar het noorden, op de linkeroever van de Maas, was tot de aanleg van de steenweg Maastricht-Maaseik, de enige verkeersweg over land naar het noorden. Ondanks de vele 19de- en 20ste-eeuwse ingrepen in de streek - aanleg van nieuwe wegen, de Zuid-Willemsvaart, de ontwikkeling van de oostrand van het Kempisch plateau tot zware industriezone, de ontwikkeling van nieuwe woonwijken - bleef het tracé van deze weg in het landschap behouden en groepeert de oudste bebouwing van de regio. De gebouwen zijn bovendien van belang, omdat ze getuigen van de thans verdwenen landbouwactiviteit in het gebied.