Vormde oorspronkelijk een gesloten complex, waarschijnlijk een grote hoeve (Atlas van de Buurtwegen, 1846). Thans in verschillende woningen onderverdeeld. De kern dateert waarschijnlijk uit 17de eeuw. In eerste helft van de 19de eeuw gebeurde een eerste splitsing: het gedeelte, dat thans het nummer 14 bevat, werd een afzonderlijke woning met eigen kadasternummer. Uit deze periode dateert de gevelordonnantie van het oorspronkelijke woonhuis (nummers 20-22) aan de rooilijn. De verdere onderverdeling van beide delen gebeurde in tweede helft van de 19de en 20ste eeuw.
Nummer 14 werd, zoals vermeld, in in de eerste helft van de 19de eeuw afgesplitst, en was mogelijk oorspronkelijk een dienstgebouw; witgekalkt bakstenen gebouw onder zadeldaken. Een eerste woning staat parallel met de straat, telt drie traveeën en twee en een halve bouwlaag, en heeft een gevelordonnantie uit midden 19de eeuw. Een tweede gedeelte staat loodrecht op de achtergevel ervan en werd in de tweede helft van de 19de eeuw als woning ingericht. De oude kern wordt aangegeven door een klein, getoogde venster in de zijgeveltop, in een rechthoekige, kalkstenen omlijsting met sluitsteen, van circa 1775. De woning aan straatzijde is voorzien van rechthoekige, beluikte vensters met hardstenen latei en lekdrempel, gewijzigde op de benedenverdieping. Rechthoekige deur in een vlakke, hardstenen omlijsting. De haakse vleugel heeft getoogde, beluikte vensters in een bakstenen omlijsting met hardstenen lekdrempel (tweede helft 19de eeuw).
Mooie, omhaagde tuin, met onder meer een merkwaardige linde aan de rechtse zijde.
Nummers 20-22 heeft een kern uit de 17de eeuw (muurankers, mergelstenen fragmenten), verbouwd in eind van de 18de - begin 19de eeuw (verhoging van het dak, vergroting naar achteren, ordonnantie) in laat-classicistische stijl.
Dubbelhuis van zes traveeën en twee bouwlagen onder zadeldak (nok loopt parallel straat, Vlaamse pannen), . Bakstenen gebouw, voorzien van rechth. muuropeningen in een vlakke, kalkstenen omlijsting, de vensters voorheen beluikt; de lekdrempels zijn latere toevoegingen. De deur van nummer 20 is een verbouwd venster. Fraaie, gesmeed ijzeren muurankers met veermotief. Zijgevels met aandaken en vlechtingen. De oorspronkelijke, steilere dakhelling is nog zichtbaar in de linker zijgevel; hier bevinden zich twee getoogde vensters (één gedicht) in een rechthoekige omlijsting van mergelsteenblokken.
Links van het woonhuis, en erop aansluitend, inrijpoort naar het erf: bakstenen rondboogpoort onder zadeldakje (Vlaamse pannen).
Aansluitend hierbij, nok staat loodrecht op de straat, het enige resterend dienstgebouw, een bakstenen gebouw onder zadeldak (Vlaamse pannen), uit dezelfde periode als het woonhuis.
