in casu architectuurhistorische waarde:
Het betreft een semi-gesloten hoevecomplex rond een rechthoekig binnenerf met een bewaarde mestvaalt. De totaalconstellatie van de hoeve is intact gebleven met een woonhuis ten zuidoosten, een koe- en paardenstal ten noordwesten, een varkensstal ten noordoosten en een losstaande schuur ten zuidwesten van het erf. Buiten het erf, aan de straatkant is een vrijstaand bakhuis gelegen. Op het bakhuis na zijn alle hoevecomponenten gaaf bewaarde vakwerkconstructies in stijl- en regelwerk met witgekalkte lemen en bakstenen vullingen onder zadeldaken met gedeeltelijk Vlaamse pannen. Authentieke, te bewaren elementen zijn verder de traditionele indeling van het woonhuis (inkom - onderkelderde opkamer - twee grote vertrekken met een dubbele, centrale haard - reeks kleinere vertrekken) en van de schuur (centrale dorsvloer, langs weerszijden door een gebint van de belendende traveeën gescheiden). Het losstaande, aan de straatkant gelegen bakhuis is volledig in baksteenbouw opgetrokken en heeft een bewaarde ovenmond.

Het semi-gesloten hoevecomplex heeft mogelijk een 18de-eeuwse kern. De huidige configuratie gaat (op het bakhuis na) minstens terug tot de eerste helft van de 19de eeuw, gezien deze reeds afgebeeld staat in de Atlas van de Buurtwegen. Het oorspronkelijke bakhuis werd op het einde van de 19de eeuw afgebroken en vervangen door een nieuw bakhuis, dat aan de straatkant ten noordwesten van de hoeve ingeplant werd.

Het semi-gesloten hoevecomplex met binnenerf en mestvaalt, bijhorende tuin ten zuidoosten en voormalige boomgaard met waterput ten zuidwesten is een typisch voorbeeld van een Vochtig Haspengouwse landbouwuitbating en getuigt als dusdanig van een eeuwenlange bouwtraditie en van de traditionele agrarische activiteiten in de regio.