De hoeve is een historisch gegroeid complex dat reeds weergegeven wordt op de Ferrariskaart (circa 1771-1777) als bestaande uit een losstaande L-vormige (met kern van de huidige noordvleugel) en rechthoekige (met kern van de huidige oostvleugel) component. Ook in de Atlas van de Buurtwegen (circa 1840-1844) wordt het complex afgebeeld als bestaande uit losstaande componenten, gelegen ten zuiden van de toenmalige Caetsbeek (huidige Oude Kaatsbeek). Naar verluidt zou de hoeve eertijds door de graven van Loon aan Alden Biezen gegeven zijn. Blijkens de kadastrale mutatieschetsen onderging het hoevecomplex meerdere aanpassingen, tot in 1922 voor het eerst de huidige U-vormige constellatie geregistreerd werd.

in casu architectuurhistorische waarde: Het betreft een U-vormige vakwerkhoeve met een rechthoekig binnenerf. De totaalconstellatie is intact bewaard gebleven. De hoeve werd in de jaren 1970 gerestaureerd met respect voor de bestaande vakwerkstructuur van de noord- (huidig woonhuis met voormalige woonhuis - koe- en paardenstal ordonnantie) en oostvleugel (inrijpoort en (dwars)schuur met aangebouwde travee tegen de rechter zijgevel), beide onder zadeldaken met Vlaamse pannen. Het stijl- en regelwerk werd behouden met versteende, witgekalkte, lemen vullingen op een vernieuwde bakstenen stoel. Op het binnenerf is een waterput met betonnen bovenbouw en witgeschilderd metselwerk bewaard.

De vakwerkhoeve met waterput, gelegen in agrarisch gebied, getuigt van de traditionele landbouwactiviteiten in het overgangsgebied tussen Kempen en Vochtig Haspengouw en vormt een uitdrukking van de eigenheid van de streek.