In 1579 gesticht door de Spaanse koning Filips II vormt het historisch een zeldzame getuige van onder koninklijk patronaat opgericht universitair college. Als 'koninklijk seminarie' voor theologiestudenten was het exclusief bestemd voor een degelijke opleiding van toekomstige priesters. In 1775-1779 werd het college verbouwd volgens kwadraatpatroon met vierkante binnenplaats omgeven door drie vleugels en afgesloten van de Charles Deberiotstraat door een muur. Sedert 1818 werd het uitgebouwd tot en nog steeds Dierkundig Instituut, met in 1938 gebouwenuitbreiding ter vervanging van de oostelijke collegevleugel.

in casu architectuurhistorische waarde: Met zijn monumentaal voorkomen en semi-vrijstaande inplanting naast de sterk terugwijkende Sint-Michielskerk vormt het typologisch en architecturaal een beeldbepalend en representatief 18de-eeuws collegecomplex. De uitwendig gaaf bewaarde, twee en halve bouwlagen hoge vleugels getuigen aan Naamsestraat van een opmerkelijke vormgeving in uitgesproken Louis XVI-stijl met, in een kleurrijke bak- en kalkzandstenen opbouw, een symmetrische lijstgevelcompositie met portiekstructuur voor de geaccentueerde middenpartijen, een geprononceerde horizontale en verticale ritmiek en een voorts ingehouden decor. Niettegenstaande de latere interne modernisering van de gebouwen zijn voornamelijk in de hoofdvleugel het keldergedeelte, het gebint en de traphalruimte met vrij imposante Louis XVI-trap nog zichtbare interieuronderdelen die getuigen van de oorspronkelijke structuur en inrichting.