in casu architectuurhistorische waarde:
Met zijn rond een gekasseid erf gegroepeerd 1688 en 1812 gedateerde, éénlaagse en negen traveeën tellende woonhuis, zijn langgerekte stalvleugel met veldpoort (1720) en zijn indrukwekkende, 1792 gedateerde langsschuur en dit in combinatie met een vrij staand bakhuis (18de eeuw) en een bakstenen afsluitmuur vormt het hof Tasseniers in zijn huidige U-vorm een opmerkelijk voorbeeld van een zeer omvangrijke, overwegend 18de-eeuwse Pajottenlandse hoeve in een classicistisch geïnspireerde, met Balegem en blauwe hardsteen verlevendigde baksteenarchitectuur. Omwille van haar omvang, atypisch afgewolfd zadeldak én gaafheid vormt de monumentale, zeven traveeën tellende duivelschuur of tiendenschuur een bovendien voor de streek uitzonderlijk bewaard voorbeeld van dit langsschuurtype.

Geïsoleerd ingeplant op de grens met Oost-Vlaanderen, te midden van haar oorspronkelijk areaal vormt het sinds 1164 vermelde hof Tasseniers als lokale hoofdwinning de belangrijkste en meest monumentale van de vier grote pachthoeven die de benedictinessenabdij van Vorst tijdens het ancien regime in deze regio bezat. Ze vormde er het centrum van een omvangrijk areaal van waaruit ook de lokale tienden werden geïnd en getuigt aldus van de toenmalige exploitatiewijze van deze invloedrijke abdij aan de zuidrand van Brussel. Aan de hand van archivalia kan ontstaansgeschiedenis en evolutie perfect worden gereconstrueerd wat het documentair belang van dit hof verder onderstreept.