Vlassenbroek (Dendermonde)
Schilderachtig gelegen dorpskerkje aan de Scheldedijk met omringend kerkhof. Het kerkhof is omhaagd en is afgesloten door een ijzeren hek aan vierkante bakstenen pijlers met siervaasbekroning. De kerkhofbeplanting omvat onder meer vier taxussen op stam en een geschoren afsluitingshaag met topiary van taxus. Het kerkje klimt in kern vermoedelijk op tot de 11de of 12de eeuw. Uit die periode dateert het deel van het romaanse koor opgetrokken in breuksteen. De in Lediaanse zandsteen uitgevoerde kruisbeuken dateren vermoedelijk uit de 14de of 15de eeuw.

Vlassenbroek (Dendermonde)
Schilderachtig gelegen dorpskerkje aan de Scheldedijk met omringend kerkhof werd in 1956 beschermd. Het kerkhof is afgesloten door een haag en een ijzeren hek aan vierkante bakstenen pijlers met siervaasbekroning. De afsluitingshaag rond het kerkhof bestaat uit een geschoren afsluitingshaag met zeven beeldbepalende taxustopiary. De haag zelf is in oorsprong aangelegd met taxus en is al dan niet op natuurlijke wijze verrijkt met haagbeuk, meidoorn, haagliguster en vlier.

Vlassenbroek (Dendermonde)
Schilderachtig gelegen dorpskerkje aan de Scheldedijk met omringend kerkhof werd in 1956 beschermd. Het kerkhof is afgesloten door een haag, toegang tot het kerkhof is er aan de oostzijde via een ijzeren hek aan vierkante bakstenen pijlers met siervaasbekroning. Op het kerkhof zelf, ten oosten van de kerk bij een graf, staan vier op stam gezette taxussen. Samen met de zeven taxustopiary in de afsluitingshaag bepalen deze wintergroene volumes het rustieke karakter van deze site.

Mariekerke (Bornem), Baasrode, Grembergen (Dendermonde), Moerzeke (Hamme), Sint-Amands (Puurs-Sint-Amands)
De polders van Vlassenbroek en Kastel bestaan uit alluviale gronden in een bochtig traject van de Schelde. De Roggeman is een historische Scheldegeul opgevuld met zandig en lemig materiaal. Het gebied ligt op de rand van een oostelijke uitloper van de Vlaamse Vallei met ten westen de stuifzandrug van Grembergen. Vanaf de 13de eeuw werden de broeken ingedijkt en omgezet in vruchtbaar weiland. Op de hoogste delen werden polders ingericht met smalle en langwerpige percelen en een slotennetwerk. Door gebrek aan onderhoud evolueerden de grienden op de schorren naar wilgenhakhoutbosjes. De hooilanden werden in veel gevallen opnieuw rietvelden. In Vlassenbroek en Sint-Amands is het oorspronkelijk karakter van de bebouwing nog vrij gaaf bewaard gebleven met de parochiekerken aan de Schelde, de kaaien en de vissershuisjes. Op de Schelde zijn nog enkele historische overzetten actief.