De schorren van de Durme te Hamme zijn beschermd als landschap.

De Koninklijke Commissie voor Monumenten en Landschappen (KCML) motiveert de wetenschappelijke en esthetische waarde van het landschap als volgt:

wetenschappelijke waarde: een grote soortenrijkdom en zeer zeldzame planten treft men hier niet aan; de lage soortenrijkdom is typisch voor een dergelijk schorrengebied. Een belangrijk gedeelte van de schorren wordt ingenomen door de klasse van de wilgenvloedstruwelen- en bossen. Meer bepaald treffen we fragmenten aan van de associatie van amandel- en katwilg. Kentaxon: amandelwilg; differentiërende taxa: we vonden liesgras (Glyceria maxima), zwart tandzaad (Bidens frondosus), waterpeper (Polygonum hydropiper), ridderzuring (Rumex obtusifolius), penningkruid (Lysimacchia nummularia), fluitenkruid (Anthriscus sylvestris) en gele lis (Iris pseudoacorus). Bovendien treffen we overgangen naar de rietorde (faciesvorming van riet) en naar het elzen-vogelkersverbond aan. Op de dijken vinden we fragmenten van de zevenbladassociatie. Kentaxa: grote brandnetel (Urtica dioica), witte dovenetel (Lamium album); differentiërende taxa: kweekgras (Agropyron repens), Frans raaigras (Arrhenatherum elatius), witte dovenetel (Lamium album). Van hogergenoemde associatie vindt men ook de subassociatie met groot hoefblad (Petasites hybridus). De zeer hoge eutrofiëringsgraad van het Durmewater zorgt voor een sterke verruiging: voorkomen van heel wat ruigteplanten.
Als rivierlandschap herbergt het gebied een rijk vogelbestand: kleine karekiet, grote karekiet, blauwborst, bosrietzanger en rietzanger.
Tot slot kan gesteld worden dat rivierschorren en zoetwatergetijdengebieden als levensgemeenschappen als maar zeldzamer worden; schorren en slikken hebben bovendien een grote ornithologische waarde als rust- en foerageergebied van heel wat vogelsoorten.

esthetische waarde: de rivierbegeleidende wilgenstruwelen, de schorren en de slikken verlenen aan de Durme een nagenoeg natuurlijk karakter.