Algemeen kan gesteld worden dat de brug in de eerste plaats getuigt van de Eerste Wereldoorlog. De Eerste Wereldoorlog vormde een cesuur in de mondiale geschiedenis. De herinnering aan de Eerste Wereldoorlog kent nog steeds een breed maatschappelijk draagvlak.
De Eerste Wereldoorlog was een internationale gebeurtenis bij uitstek, met West-Vlaanderen als strijdtoneel waar honderdduizenden mannen van heel verscheiden afkomst vochten en hun leven lieten. Tot op vandaag wordt deze oorlog internationaal herdacht. Ook deze brug, opgetrokken door een genie-eenheid afkomstig van het Britse Kanaaleiland Guernsey, heeft een internationale achtergrond.

De brug is voor een groot deel opgetrokken met Britse geprefabriceerde betonstenen, en heeft hierdoor een belangrijke architecturale waarde. Het betreft meer bepaald Britse betonstenen, die in de zomer van 1918 in een werkplaats in Arques bij Saint-Omer (Frankrijk) werden vervaardigd ten behoeve van het Britse 2nd Army. Deze betonstenen, vaak in combinatie met geprefabriceerde betonnen balken, werden voornamelijk gebruikt voor de Britse bunkerbouw. De betonstenen en balken waren voorzien van ronde openingen, waarin staven konden geplaatst worden om de stenen en balken te verankeren. De gleuven aan boven- en onderzijde maakten het horizontaal plaatsen van ijzer tussen de rijen mogelijk.
Gebruik van geprefabriceerde betonstenen voor de bunkerbouw kwam tijdens de Eerste Wereldoorlog in bijna alle legers voor. Voor zover gekend, is deze brug de enige bewaarde Britse militaire constructie uit de Eerste Wereldoorlog in Vlaanderen, die met geprefabriceerde betonstenen van het type Arques is opgetrokken. Het gebruik van deze geprefabriceerde betonstenen maakt de brug dan ook heel zeldzaam.

De brug heeft een belangrijke historische waarde, als brug die tijdens de Eerste Wereldoorlog werd opgetrokken in de frontzone, onder helse omstandigheden. De brug was in eerste instantie bedoeld als tankbrug en werd door het Britse 2nd Army opgetrokken als voorbereiding op het geallieerde Bevrijdingsoffensief, dat op 28 september 1918 van start zou gaan.
De brug verwijst dus naar de inzet het belang van tanks voor de oorlogsvoering. Ten behoeve van tanks diende infrastructuur, zoals wegen en bruggen, voldoende stevig te zijn en daar waar nodig aangepast te worden. Een bewaarde brug, die tijdens de Eerste Wereldoorlog werd opgetrokken voor tanks, is uitermate zeldzaam.
Uit het dagboek van de 245th (Guernsey) Army Troops Company, de Britse genie-eenheid die deze brug optrok tussen 4 en 7 september 1918 blijkt dat de eenheid ononderbroken, in drie shiften aan de brug werkte, onder artilleriebeschietingen. Twee mannen werden tijdens de bouw van deze brug getroffen door een gasaanval. Voor het volbrengen van deze moeilijke opdracht onder artilleriebeschietingen ontving Peter Tostevin, die de bouw leidde, samen met zijn compagnie een Military Medal. Deze brug toont aan dat ook genietroepen weinig benijdenswaardige opdrachten dienden uit te voeren in levensgevaarlijke omstandigheden.
Indirect verwijst de brug naar de gevechten en artilleriebeschietingen in de sector Vierstraat begin september 1918. Hoewel het kleinschalige militaire acties betrof die kaderen in zogenaamde Ontzettingsgevechten, vielen er vele slachtoffers.
Eens de regio bevrijd was, werd door dezelfde genie-eenheid een tweede keer aan de brug gewerkt en werden steunberen en borstweringen toegevoegd. In deze fase werden inscripties nagelaten, die verwijzen naar de bouwers. Deze inscripties verhogen de authenticiteit van de brug.