Tractiestation met intrigerende villa-allures. 

Ontwerp van architect Georges Vivenoy (Brussel); art-deco-inslag. Gebouwd in begin van de jaren 1920 in het kader van de elektrificatie van de kusttramlijn. Vivenoy, oud-leerling van V. Horta, ontwierp het station oorspronkelijk voor Sint-Genesius-Rode naar aanleiding van een architectuurwedstrijd onder auspiciën van de liga "Kunst en Industie", uitgeschreven door de Nationale Maatschappij der Belgische Buurtspoorwegen. Initieel grondplan en concept bleven hierbij nagenoeg ongewijzigd, evenwel werden de oriëntatie, de architecturale uitwerking en de bouwmaterialen aangepast aan de nieuwe situatie, met name een rechthoekig perceel te midden van de duinen.

Het grosso modo L-vormige gebouw bestaat uit enerzijds, het eigenlijke tractiestation met machinezaal (elektrische batterij voor het aandrijven van de tram), atelier en bergplaats voor onderdelen; anderzijds is er de conciërgewoning. Tussen beide vleugels ligt de schuin ingeplante stelplaats voor de ladderwagen. De woning bezit een overbouwde galerij als verbinding met het fabrieksgedeelte en heeft een oostelijk hoekterras (verdwenen pergola) met bovenverdieping. Een bakstenen muurtje scheidt het geheel van de Leopoldlaan; een poortje verschaft toegang tot de galerij van het woonhuis en twee bolvormige arduinen schamppalen markeren de dienstoprit.

Het complex van baksteen en beton telt twee bouwlagen, bij de conciërgewoning onder schilddak (geasfalteerd beton) en voorts onder plat dak; beide met breed overstekende dakrand. Decoratief uitgewerkte gevels: begane grond met diverse baksteensoorten in wisselend verband; gecementeerde bovenverdieping; bepleistering met keien en/ of granito voor de plinten, voor de puilijst op consoles van overkragende bovenverdieping van het woonhuis en voor de versiering van de dakranden met casementen; gebruik van arduin voor deuromlijstingen, onderdorpels en pijlers van het toegangspoortje. Rechthoekige muuropeningen; rondbogig op de begane grond van de conciërgewoning. Typerende erkers. Houten kozijnramen, voorzien van kleine roedeverdeling bleven bewaard in het woongedeelte met binnen- én buitenvensters op de bovenverdieping.

Interieur: het geheel getuigt van een doordachte indeling die reeds tot uiting komt in de hoger vermelde schikking en samenhang van de respectievelijke vleugels; in het betrekkelijk kleine woonhuis wordt geen ruimte verspild; de juist gesitueerde erkers verruimen de vertrekken, in de badkamer werd er onder meer een lavabo ingewerkt. Verder een rationeel uitgedachte trap met twee armen en platenlambrisering; compacte keuken met ingebouwde kasten. Machinezaal met betegelde wanden.