Voormalige elektriciteitscentrale, gebouwd omstreeks de Eerste Wereldoorlog, en in 1926 overgenomen als stadsbedrijf.

Bakstenen voorgevel op hoge sokkel, geritmeerd door vlakke lisenen en gemarkeerd door de functionele uitwerking van de machine-hal, gedomineerd door ruime boogramen. Iets hoger oplopende linkertravee onder driehoekig fronton.

In interieur: opmerkelijk metalen spant waarbij beide kapbenen uit een stuk vervaardigd werden als vakwerkliggers; de diverse delen van de dakconstructie zijn door middel van hang- en trektangen met elkaar verbonden. Een kapbeen stemt telkens overeen met een liseen in de buitengevel.