Parochie opgericht bij Koninklijk Besluit van 13 juli 1914, gevolgd door de bouw van een voorlopige kerk met pastorie. De pastoor verhuisde in 1920 naar een nieuwe pastorie. In 1922 werd ter vervanging van het eerste bedehuis een grosso modo georiënteerd, neogotisch zaalkerkje opgetrokken, dat in 1935 werd uitgebreid met een transept en koor.

Sober opgevat bedehuis van baksteen onder zadeldaken (kunstleien) met dakruiter tegen westgevel. Aan noordzijde aansluitend bij de Heilig Hartschool. De plattegrond vertoont een eenbeukig schip van zeven traveeën, transeptarmen van één travee met vlakke sluiting en een koor van twee rechte traveeën met vijfzijdige sluiting. Westelijke puntgevel van drie traveeën, gemarkeerd door steunberen; centrale spitsboogdeur onder gekoppelde spitsboogvensters in verdiept spitsbogig gevelvlak, geflankeerd door spitsboognissen met oculi. Boven de deur gevelplaat met jaartal 1914, verwijzend naar de oprichting van de parochie. Schip, geritmeerd door steunberen waartussen spitsbogige gevelvlakken met gekoppelde spitsboogvensters en oculi. Sierankers en een overhoekse baksteenfries zorgen voor de verdere afwerking. Transept en koor met gelijkaardig uitzicht.

Interieur

Sober bepleisterd en beschilderd interieur met houten lambrisering tot circa 1 meter hoogte. Houten spitstongewelf met trekankers in schip, tongewelf in koor en transept en houten kruisribgewelf in de kruising.

Mobilair

Beeldhouwwerk: gepolychromeerde houten beelden van Heilige Antonius Abt, Heilige Barbara, Heilige Catharina van Alexandrië en Heilige Rochus, 19de eeuw. Neogotisch meubilair; glasramen uit de bouwperiode.