Sterk begroeide villa uit de jaren 1930 met omringende tuin, ingeplant op een ruim perceel op de hoek met de Hyacintenlaan. Aan de straat omgeven door een betonnen omheining uit de bouwperiode. Volgens de huidige bewoners was de oorspronkelijke opdrachtgever een koloniaal. Op het kadaster wordt in 1937 evenwel een 'verdeeling erfenis' en nieuwe opbouw geregistreerd in opdracht van 'Gustave Swaelens, bouwkundige St Gillis, Brugmannlaan 6'. Vermoedelijk gaat het hier om de vader van Robert Swaelens, aangezien deze verbleef op hetzelfde adres. Gezien het beroep van de opdrachtgever gaat het hier mogelijk om een eigen ontwerp.

Historisch kaartmateriaal uit de 18de en 19de eeuw laat duidelijk zien dat deze omgeving in die periode nog volledig deel uitmaakte van het Zoniënwoud. De wijk, momenteel gevat tussen de spoorlijn en het Zoniënwoud werd verkaveld tijdens het interbellum en groeide uit tot een residentiële wijk in een groene omgeving. De aanleg van de straten werd op het kadaster geregistreerd in 1928; de huidige Hortensialaan kreeg toen de benaming 'Avenue du Parc'.

Bepleisterde en beschilderde, modernistische woning op onregelmatige plattegrond, waarbij een gang de verbinding vormt tussen een zuidelijk volume van één bouwlaag en een noordelijk volume van twee bouwlagen met keldergarage. De verspringende volumes worden afgedekt door een overkragend plat dak. De verhoogde daklijst is uitgewerkt als een omlopende bloembak, waarin oorspronkelijk bloemen werden geplant. De benaming Le Clôs Fleuri vindt hierin zijn verklaring. Het oorspronkelijke uitzicht bleef goed bewaard maar is moeilijk zichtbaar door de begroeiing. De eenvoudige rechthoekige vensters met bewaarde stalen ramen zijn gevat in een karakteristieke, zwarte tegelomlijsting met een kroonlijst, die bij de deur verder uitspringt.