Dokterswoning in neoclassicistische stijl gebouwd naar een ontwerp door de architecten vader en zoon Victor Durlet uit 1898. Opdrachtgever was de arts François Dieudonné Marie Froidbise (Leuven, 1857-Antwerpen, 1929), in 1890 gehuwd met Sylvie Reding (Bredene, 1869-Antwerpen, 1945), ouders van twee dochters geboren in 1891 en 1894. De arts met de rang van kolonel behoorde tot de medische staf van het Militair Hospitaal te Antwerpen. Tijdens de Eerste Wereldoorlog had hij van 1916 tot 1918 de leiding over het militair hospitaal van Cauvalat in de Franse departement Gard.

De dokterswoning Froidbise behoort tot de allerlaatste realisaties van Victor Durlet, die als architect actief was vanaf eind jaren 1850 tot zijn overlijden in 1900, de laatste jaren in associatie met zijn zoon Victor. De burger- en herenhuizen die Durlet tijdens de jaren 1870 tot 1890 tot stand bracht op de Leien en rond het Stadspark, in de wijken Zuid en Zurenborg, worden gekenmerkt door een conventionele toepassing van de neoclassicistische stijl, verrijkt met neorenaissance-elementen in de meer prestigieuze ontwerpen. Tot zijn belangrijkste openbare opdrachten in Antwerpen behoort het Bureel van Weldadigheid uit 1887-1888 in de Blindestraat.

Met een gevelbreedte van drie traveeën, omvat de rijwoning drie bouwlagen onder een zadeldak. De bepleisterde en beschilderde lijstgevel met schijnvoegen op de begane grond, rust op een geprofileerde plint uit blauwe hardsteen. Geleed door de puilijst en kordonvormende lekdrempels, legt de compositie de klemtoon op het middenrisaliet. Achtereenvolgens geblokt en met Ionische pilasters, wordt dit laatste op de eerste verdieping gemarkeerd door een gebogen fronton en een balkon met consoles en smeedijzeren borstwering. Verder beantwoordt de opstand aan een regelmatig ordonnantieschema, opgebouwd uit registers van rechthoekige muuropeningen, de venters van de eerste verdieping en het risaliet in geriemde omlijsting met oren, sluitsteen en onderdorpel. Een klassiek hoofdgestel met houten kroonlijst op klossen, tandlijst en consoles in het risaliet, vormt de gevelbeëindiging. Het houten schrijnwerk van de inkomdeur en vensters is bewaard, evenals de smeedijzeren keldertralies, voetschraper en de parapetten van de tweede verdieping.

De plattegrond beantwoordt aan de klassieke typologie van het burgerhuis, dat uit een hoofdvolume en een smalle achterbouw in entresol bestaat, ontsloten door de zijdelings ingeplante inkom- en traphal.