Begin jaren vijftig liet de Regie van Telegraaf en Telefoon (RTT) een automatische telefooncentrale bouwen in de Peerstraat naar ontwerp van ingenieur-architect W. Smets.

Historiek

In 1950 diende de Regie van Telegraaf en Telefoon (RTT) een aanvraag in voor een automatische telefooncentrale in de Peerstraat. De plannen waren opgemaakt door ingenieur-architect W. Smets (Gewest van T.T., Korte Meer 16 in Gent). De Regie van Telegraaf en Telefoon (RTT) was een autonoom overheidsbedrijf dat sinds 1930 het telefoonnet beheerde. Zij ging verder met de automatisering die enkele jaren eerder door de overheid was aangevat in de grotere steden zoals Gent. Eind 1935 stelde de RTT een algemeen ontwerp op voor de volledige automatisering van de telefonie in België wat een net van 600 kantoren (kleine, middelgrote en grote) impliceerde en ook 6 transit-centra (onder andere in Gent). Al snel bleken vele van deze gebouwen ontoereikend en bovendien was er tijdens de Tweede Wereldoorlog ook heel wat oorlogsschade. Na de oorlog werd de RTT dus geconfronteerd met te weinig en te kleine gebouwen, in combinatie met een toenemend aantal abonnees en telefoonverkeer. Van 1945 tot 1950 werden daarom een honderdtal gebouwen opgetrokken. In de grotere steden voerde men in deze periode ook een decentralisatie door: in Gent richtte de RTT naast de telefooncentrale van Gent-Centrum (Sint-Niklaasstraat 27-Bennesteeg 16), de telefooncentrales op van Sint-Amandsberg, Gent-Sint-Pieters (Kortrijksesteenweg 540-542) en Rooigem (Peerstraat 32).

Beschrijving

Het U-vormige, onderkelderde complex telt twee bouwlagen onder een plat dak en bestaat uit een voorbouw met op de begane grond een centrale doorrit en aan weerszijden technische lokalen voor accu’s, hulpgroepen, hoogspanning, verdelers en dergelijke, en op de eerste verdieping één grote hal voor de A.T.M.K.-machines (Automatisch Telefoon Midden Kantoor) met rechts een lokaal voor de mecanicien. De rechtse vleugel achteraan bevatte volgens de plannen magazijnen en kleedkamers, de linkse een woonhuis. Deze plattegrond is vrijwel identiek aan de telefooncentrale in Sint-Amandsberg die uit dezelfde periode stamt.

Net zoals andere telefooncentrales uit de jaren 1940 sluiten de gevels van dit gebouw nog sterk aan op tendensen uit het interbellum en meer bepaald op de zakelijke baksteenarchitectuur uit die periode. De gevels hebben een horizontaliserend karakter door het metselwerk (smalle, gele baksteen met een Dudokvoeg: verdiepte lintvoegen in combinatie met platvolle stootvoegen) en door de horizontaal gekoppelde, grote vierkante vensters met betonnen stijlen en doorlopende bovendorpel en blauwhardstenen vensterbank, op de begane grond onderbroken door de centrale inkom. Andere karakteristieke elementen zijn de afgeronde hoeken aan weerszijden van die inkom, de ruime plint in blauwe hardsteen, het RTT-monogram boven de inkom (ook in blauwe hardsteen), en de minimale kroonlijst. Het schrijnwerk werd vervangen.