Vermeld als slotkapel in 1211, verheven tot parochiekerk in 1253 en volledig ingewijd in 1288.

Gebouw opgetrokken uit ijzerzandsteen van de Demerstreek; belangrijk door zijn relatief vroege verwezenlijking in gotische stijl, getuigend van Bourgondische invloed. De plattegrond omvat sporen van een ingebouwde westtoren, drie beuken van vier traveeën, een uitspringend transept met rechthoekige kapellen en een rechte koortravee uitlopend op een apsis.

Koor van circa 1253 met twee registers van eenvoudige lancetvensters; kruisribgewelven (onder meer zesdelige), waarvan de ribben opgevangen worden door van onversierde kapitelen voorziene schalken die tot op de grond doorlopen. Oorspronkelijk geplande venstergang voor de bovenlichten (zie zuidgevel); tussen de uitspringende steunberen zijn nog Lombardisch getinte boogfriezen en lisenen aangebracht.

Transept op niet geprofileerde steunen, verstevigd door hoeksteunberen met afschuiningen. Overkluizing slechts voltrokken einde 14de eeuw (uitgewerkte wapenschilden op een sluitsteen) ter vervanging van de zesdelige gewelven. Late, vernieuwde venstertracering in de zijwanden. Kapellen overdekt met kruisribgewelven op zuiltjes; puntgevels voorzien van drielichtvensters; gewijzigd tijdens de oprichting van de aanpalende ruimten.

Beuken op sobere, met abacus afgedekte zuilen, gebouwd in de loop van het derde kwart van de 13de eeuw. Gewelven hersteld kort na 1380; zeker oorspronkelijk voorzien (zie de zuiltjes met conische kapitelen en de muraalbogen) doch pas uitgevoerd tijdens de tweede helft van de 14de eeuw evenals de bakstenen gewelven der zijbeuken; vermoedelijk geplande luchtbogen tegen de steunmuren der bovenpartij. Gedrongen zijbeuken, met baksteen gerestaureerd begin 17de eeuw.

Twee, heden afgebroken portalen met zadeldak aanleunend tegen de eerste travee (bewaarde sporen van de overwelving).

Indrukwekkende benedenverdieping met hoge kruisribgewelven, gevat tussen twee smalle zijbeuken, als enig overblijfsel van de voormalige vierkante toren, waarvan de verdieping, na verschillende verminkingen, volledig verdwenen in 1612; versterking van het noordelijke massief tijdens de 14de eeuw. Vlakke en sobere gevel doorbroken door een zandstenen roosvenster met geëvolueerd maaswerk (restauratie?); arduinen barokportaal op de imposten gedateerd 1777 ter vervanging van het gotische (druiplijst).

Restauratie van 1898-99, P. Langerock.

Mobilair. Weinig hoogstaande schilderijen (17de en 18de eeuw); barokaltaren (chronogram van 1758); orgelkast van 1828; koperen renaissancedoopvont (eerste helft 16de eeuw).