Neoclassicistisch burgerhuis van drie traveeën en drie bouwlagen onder een zadeldak (nok parallel aan de straat, pannen), uit de vroege 19de eeuw. De juwelier Jean-Michel Anthony, die minstens sinds 1836 in het aanpalende pand gevestigd was, verbouwde in 1847 de begane grond voor het eerst tot winkel. W. Penz liet in 1906 de huidige winkelpui aanbrengen.

De bepleisterde en beschilderde lijstgevel, oorspronkelijk met enkelhuisopstand, wordt gemarkeerd door het brede, vroegere poortrisaliet in de rechter travee. De rechthoekige koetspoort in een geprofileerde omlijsting verdween in 1847. Verkleinende registers van rechthoekige bovenvensters gevat in een hardstenen omlijsting, respectievelijk op cordonvormende en individuele lekdrempels; op de eerste verdieping smeedijzeren leuningen met ruitmotief uit de bouwperiode. Een klassiek hoofdgestel met vernieuwde kroonlijst vormt de gevelbeëindiging. Drieledige, klassieke houten cafépui met privé-inkom vanaf een hardstenen plint, de pilasters bewerkt met wortelmotieven en het entablement met tandlijst op voluutconsoles; bewaarde privé-deur met art-nouveau-inslag.