Geheel van twee gekoppelde winkelhuizen met een geknikt, laatclassicistische gevelfront dat de rooilijn van het straattracé volgt. Van de gevel van het rechter pand, opgetrokken in opdracht van J.F. Menders, is het bouwdossier uit 1809 teruggevonden. Deze van het linker pand kwam vermoedelijk gelijktijdig tot stand. De dakstructuur van beide panden wijst op een oudere, vermoedelijk traditionele kern, die minstens opklimt tot de 17de eeuw. Jan Van Den Spapen liet in 1920-1921 de begane grond verbouwen tot de huidige winkelpuien door de bouwkundige Vital Ceulemans.

Rijwoningen van elk drie traveeën en drie bouwlagen onder een afgesnuit zadeldak (nok loodrecht op de straat, pannen). De bepleisterde en beschilderde lijstgevels beantwoorden aan een uniform compositieschema, in verkleinende ordonnantie. Geleed door de puilijst, onderscheidt de bel-etage zich door een register van rondboogvensters met geprofileerde booglijsten op doorgetrokken imposten, voorzien van smeedijzeren borstweringen met een diagonaal patroon. De vijf penanten zijn bewerkt met een casement, waarin een ruitvormig paneel. Op de tweede verdieping, een register van haast vierkante vensters in vlakke omlijstingen met schelpsleutels en festoenen, op individuele lekdrempels en onderdorpels met consooltjes. Een klassiek hoofdgestel met een gelede architraaf, in de fries vlak omlijste, liggende oculi in spitse ellipsvorm, en een houten kroonlijst vormt de gevelbeëindiging. In de pui is ter hoogte van de middenas van het rechter pand de aanzet van het vroegere inkomrisaliet bewaard. Volgens het gevelontwerp werd de rechthoekige deur geflankeerd door twee rechthoekige vensters met lekdrempel en de plint.