is aangeduid als vastgesteld bouwkundig erfgoed Sint-Gudulakapel
Deze vaststelling is geldig sinds
is aangeduid als beschermd monument Sint-Gudulakapel
Deze bescherming is geldig sinds
is aangeduid als vastgesteld bouwkundig erfgoed Sint-Gudulakapel
Deze vaststelling was geldig van tot
Gebouwd ter ere van de Heilige Gudula op de plaats waar in de 7de eeuw de bidplaats van haar villa gelegen was, toegewijd aan de Heilige Verlosser. Haar gebeente werd een tijdlang vereerd in het Vrouwenklooster dat door haar nicht, de Heilige Berlindis, werd gesticht (7de eeuw). Vermeld in 1466; in 1597 heropgebouwd en tot nu ongeveer ongewijzigd gebleven. Gelegen te midden het Dorp en naar het noordoosten georiënteerd. Laatgotisch rechthoekig gebouw opgetrokken uit Meldertse zandsteen (vrij onregelmatig verband). Schip van drie traveeën met driezijdige koorsluiting. Leien dakbekleding. Afgeschuinde plint en doorlopende cordon ter hoogte van de onderdorpels der vensters. Zuidwestelijke tuitgevel uitlopend op een fijn zeszijdig klokkentorentje met spits op brede kraagsteen; oplopende halfzuiltjes, twee registers; spaarvelden met vierpasmotief en hogerop getoogd en alleen opengewerkt aan oost- en westzijde (klok). Gevel geflankeerd door op elkaar gestelde hoeksteunberen met enkelvoudige versnijding. Korfboogportaaltje met erboven een spitsboogvenster met geprofileerd beloop, druiplijst met gestrekte uiteinden. Noordwestelijke blinde zijgevel met travee-indeling door middel van steunberen. Zuidoostelijke gevel gestut door steunberen; korfboogpoortje en spitsboogvenster. Ten noordoosten koor met steunberen, links en rechts een spitsboogvenster met vernieuwd maaswerk. Overdekking door middel van kruisribgewelf op consooltjes en gordelbogen.
Mobilair: Alle binnenversieringen werden aangebracht in opdracht van Lodewijk Cayro, baron van Moorsel, in 1660, namelijk: altaar van gemarmerd hout met de wapens van Antoon Blanckaert. Tien schilderijen met voorstellingen uit het leven van de Heilige Gudula en Heilige Gudulabeeldje (18de eeuw), Christusbeeld (palmhout, 18de eeuw).
Bron: D'HUYVETTER C., DE LONGIE B. & EEMAN M. met medewerking van LINTERS A. 1978: Inventaris van het cultuurbezit in België, Architectuur, Provincie Oost-Vlaanderen, Arrondissement Aalst, Bouwen door de eeuwen heen in Vlaanderen 5n1 (A-G), Brussel - Gent.
Auteurs: d'Huyvetter, Clio; de Longie, Bea; Eeman, Michèle
Datum:
De tekst wordt ter beschikking gesteld door: Agentschap Onroerend Erfgoed (AOE)
De wapenschilden op het altaar zijn niet die van Antoon Blanckaert, maar van L. Cayro (links) en zijn vrouw Florentia Van Der Gracht (rechts). Antoon Blanckaert (Antwerpen, 11/1/1621 - na 1661) is de schilder van de schilderijen van de Heilige Gudula.