Noord-zuid-georiënteerde, neogotische, driebeukige, longitudinale basiliek met ommuurd, omringend kerkhof gelegen in de as van de straat en opgericht in 1865-1866 naar ontwerp van J. Van Gastel van 1864, ingewijd in 1877 (zie gevelsteen). Toren van vier geledingen onder ingesnoerde naaldspits, schip van vijf traveeën en koor van drie traveeën met driezijdige sluiting geflankeerd door lagere annexen.

Baksteenbouw met leien bedaking geritmeerd door versneden steunberen en sober gedecoreerd door aflijnende baksteenfriezen, onder meer geometrische fries van de toren. Spitsboog- en radvensters, laatstgenoemde in middenbeuk. Toren met omlopende kordons en polygonale traptoren aan de oostkant. Getoogde deur onder blind spitsboogveld in baksteenomlijsting, hogerop spitsbogig drielicht met neogotisch maaswerk onder blinde oculus en driehoekige waterlijst, derde geleding met spitsbogige verdiepte nissen.

Bepleisterd en beschilderd interieur met spitsboogarcade op zuilen met lijstkapiteel, kruisribgewelven op gebundelde colonnetten met uitgewerkt kapiteel (middenbeuk) of op sobere consoles (zijbeuken).

Mobilair. Houten kruisbeeld uit de 14de - 15de eeuw en houten beelden van circa 1875 (God de Vader als paus en Heilige Geest in gedaante van een duif, Heilige Willibrordus). Neogotisch meubilair naar ontwerp van P.J. Taeymans van 1871. Glasraam Heilige Willibrordus en Heilige Isidorus door J. Huet van 1960.