Neoclassicistisch herenhuis naar een ontwerp door de architect Heliodore Leclef uit 1866. Het betrof de verbouwing van een bestaand pand in opdracht van de koopman Joseph Pauwels-Gevers. Daarbij werd de oorspronkelijk twee bouwlagen hoge constructie verhoogd met een derde bouwlaag onder zadeldak, de rondboogpoort in de twee rechter traveeën vervangen door vensters, en het huidige portaal met flankerende deur ingebracht in de twee linker traveeën. In een eerder ontwerp uit 1866, bleef de ingreep beperkt tot het toevoegen van een klassiek hoofdgestel aan het bestaande gebouw. Het in kern wellicht traditionele pand, gaat in oorsprong terug op de stallingen van het achterliggende, 15de-eeuwse hof van Immerseel, dat in de 16de eeuw werd verkaveld.

Het hotel Pauwels-Gevers behoort tot het rijpe, klassiek geïnspireerde oeuvre van de architect, die een succesvolle loopbaan ontplooide in dienst van de hogere burgerij. Tot zijn gekende realisaties in Antwerpen, opklimmend tot het midden van de 19de eeuw, behoren tal van winkel-, burger- en herenhuizen in neoclassicistische stijl, met invloed van achtereenvolgens de Louis-Philippe- en de second-empirestijl tijdens de jaren 1850 en 1860. Het belangrijkste ontwerp uit zijn late carrière is het Onze-Lieve-Vrouwecollege van de paters jezuïeten uit 1871 aan de Frankrijklei. In deze periode bouwde hij meerdere statige hotels op de Leien en rond het Stadspark, alleen of in samenwerking met zijn zoon Edmond Leclef, die mee het beeld van deze belangrijke 19de-eeuwse stadsuitbreiding bepalen.

Met een gevelbreedte van zes traveeën, omvat de voorname rijwoning drie bouwlagen onder een zadeldak. De bepleisterde en beschilderde lijstgevel beantwoordt aan een regelmatig ordonnantieschema met verkleinende ordonnantie. Registers van rechthoekige vensters met individuele, geprofileerde lekdrempel, gebogen, smeedijzeren traliehekken op de begane grond, en parapetten op de bovenverdiepingen. In de tweede travee breed, rechthoekig portaal in een omlijsting uit blauwe hardsteen, met bewerkte pilasters en een gestrekte waterlijst op gegroefde consoles en guttae; links hiervan een vlak omlijste rechthoekige deur. Een klassiek hoofdgestel met gelede architraaf, blinde fries en houten kroonlijst met tandlijst vormt de gevelbeëindiging. Bewaarde houten inkomdeuren met ijzeren waaier. Later ingebrachte garagepoort in de rechter traveeën.

Onze-Lieve-Vrouwebeeld in barokstijl, toegeschreven aan de beeldhouwer Alexander van Papenhoven, daterend uit 1698. De gekroonde, natuurstenen Madonna met kind op de linkerarm, rust op een console met engelenhoofdjes, guirlandes en kruis. Het beeld is afkomstig van het pand op de hoek van Lombardenstraat en Lombardenvest, dat in 1945 werd beschadigd door een V-bom. Weggenomen in 1948, kwam het beeld in 1956 terecht op de binnenplaats van de gebouwen van de krant “La Métropole” in de Lombardenvest, om omstreeks 1975 naar zijn huidige locatie te verhuizen.