Groothuis, zogenaamd Huis van de Heilige Elisabeth, heden Begijnhofmuseum. Gebouwd in 1649 volgens de muurankers, verbouwingen in de 18de eeuw, gerestaureerd in 1898 in opdracht van C. Fiers, zie gevelsteen, waarbij kaleilagen werden verwijderd en het geheel in baksteenimitatie geschilderd werd. In 1918 achterpartij van het huis van de grootjuffrouw beschadigd. Voortuin met bak- en natuurstenen poort geflankeerd door ijzeren hekken op gepikte plint.

Dubbelhuis van vijf/vier traveeën en twee bouwlagen uitlopend in gekoppelde trapgevels onder gelijklopende zadeldaken (nok loodrecht op straat, Vlaamse pannen). Deels onderkelderd. Rode baksteenbouw op gepikte plint, witte natuurstenen voor onder meer deur- en vensteromlijstingen, speklagen, monelen en sluitstenen; sier- en jaarankers. Rechthoekige kruisvensters, in omlijsting met negblokken waarboven rollaag. In top deels dichtgemetste natuurstenen kruiskozijnen. Korfbogige deur bekroond met rechthoekige venster. Achtergevels: twee verankerde gekaleide en witgeschilderde bakstenen puntgevels met traptoren onder leien spits. Tegen achtergevel aangebouwde muur en aanbouw.

Interieur: in voorplaats rechts 18de-eeuwse schouw; waarachter tweede plaats, in de beide plaatsen gestucte moerbalken. Vervolgens keuken met behouden kookplaats en waterpomp onder kruisgewelf. Links heden grote zaal die in oorsprong in twee opgedeeld was. Moerbalken met balksloffen heden gestuct (zie vooronderzoek restauratie) lopen door tot in de gang. Ook op bovenverdieping gestucte moerbalken.