Westerstaketsel. Opgetrokken in 1888-1889 bij de nieuwe uitbreidings- en verbeteringswerken aan de haven. Het Westerstaketsel wordt afgebroken en verplaatst ter verbreding van de havengeul. Het nieuwe staketsel wordt nog breder uitgevoerd, om in te spelen op de toenemende populariteit van het staketsel bij de toeristen. De populariteit van het Oostendse Westerstaketsel is mede te danken door het feit dat het de favoriete wandelweg is van Koning Leopold II, die zijn vakanties steeds doorbrengt in Oostende. Het wordt ontworpen als een soort uitbreiding van de promenade langs de zeedijk.

Het westerstaketsel geldt met zijn circa 650 m lengte als één van 's werelds langste houten staketsels uit die periode. Het gaat om een zware houten constructie met pijlers van 40 x 40 cm. De pare gebinten worden in dwarsdoorsnede gekenmerkt door drie pijlers die door schuine schoren (windverbanden) worden verbonden per twee pijlers. De onpare gebinten hebben een schuine schoor over drie pijlers. De dwarsdoorsnede door de kop wordt gekenmerkt door zeven pijlers met schuine schoren van beide types. In het totaal zijn er 221 gebinten (exclusief de afgeronde kop). Op de kop staat een stalen havenlicht (gelaste constructie). Recentere herstellingswerken naar aanleiding van schade opgelopen tijdens de beide wereldoorlogen en door aanvaringen hebben aan het uitzicht niets veranderd.

Het gebouwtje dat zich op het terras aan het uiteinde van het staketsel bevindt is van recentere datum.