Neogotische kerk van 1887 naar ontwerp van provinciaal architect G. Hansotte.

Historiek

De oprichting van de Heilig Hartparochie in 1873 was een rechtstreeks gevolg van de toenemende industrialisering langs het Willebroekkanaal (zie gehuchtsinleiding). Onmiddellijk werd gestart met de bouw van een kerk en pastorie naar ontwerp van G. Hansotte op het perceel van de huidige pastorie (nummer 167). Op het aangrenzende perceel, toen pastorietuin en achteraan kerkhof, werd in 1887 een nieuwe kerk gebouwd naar ontwerp van dezelfde architect. In 1923 werden herstellingswerken uitgevoerd aan onder meer de toren die tijdens de oorlog was vernield. Laatste restauratiecampagne startte in 1986 en werd beëindigd in 1998.

Beschrijving

Vrijstaande neogotische kerk van 1887 naar ontwerp van provinciaal architect G. Hansotte met omringend grasplein. Aan de straatzijde kunststenen Heilig Hartbeeld op bakstenen sokkel met afgeschuinde simili hoekstenen en dito opschrift: "H. HART BESCHERM ONS PAROCHIE" en een recent monument "Kerkanker" naar aanleiding van het jubileumjaar 2000 ontworpen en gerealiseerd door P. Thielemans en John Ullrick. Achteraan de kerk een eenvoudig oorlogskerkhof waarlangs een grindpad naar de grafkapel van familie Cornet d'Elzius de Peissant leidt, gesitueerd op het perceel van de voormalige meisjesschool (Heienbeekstraat nummer 26).

Noordwest georiënteerde longitudinale kruiskerk met basilicale opstand. De plattegrond ontvouwt een gedeeltelijk ingebouwde zuidoosttoren, een driebeukig schip van vier traveeën, een uitspringend vlak afgesloten transept van één travee en een koor van drie rechte traveeën met driezijdige sluiting. Het koor wordt aan weerszijde geflankeerd door sacristieën.

Het geheel is opgetrokken uit baksteen met schaarse verwerking van witte natuursteen voor onder meer de neogotische traceringen, portaalomlijsting, cordons en afzaten; onder leien zadel- en lessenaarsdaken.

Vierkante zuidoosttoren van vier geledingen gevat tussen versneden hoeksteunberen onder achtzijdige, ingesnoerde leien naaldspits met bekronend ijzeren kruis. Rechthoekige poort met lateiconsoles in spitsbogige geprofileerde omlijsting van natuursteen, aan weerzijden geflankeerd door een Korinthische zuil. Boogveld met natuurstenen reliëf van Christus Zaligmaker in mandorla omringd door de symbolen van de vier evangelisten. Ter hoogte van de tweede geleding neogotische spitsboogvenster onder druiplijst op gestrekte uiteinden, de bovenste geleding wordt gemarkeerd door spitsbogige galmgaten op een omlopende waterlijst. Basilicale opstand waarbij de zijbeuken, het transept en de sacristieën even hoog zijn. Gevels geleed door versneden steunberen en verlicht door spitsboogvensters met neogotische tracering in de zijbeuken, lancetvensters in het koor en kleine driezijdige bovenlichten in het schip.

Inteieur

Bepleisterd en beschilderd interieur met tweeledige opstand in de middenbeuk en drieledig in het koor. Geprofileerde spitsboogarcade op ronde zuilen met acanthusbladkapitelen op achtkantige sokkels. Bovenlicht opgevat als ten dele blinde spitsboogvensters waarvan enkel het bovenste deel werd geopend. Geprofileerde kruisribgewelven en gordelbogen op kraagstenen ondersteund door halfzuiltjes met acantusbladkapiteel.

Mobilair

Meubilair: neogotisch hoofdaltaar met onder meer Calvarie, 19de eeuw, gepolychromeerd stenen retabelaltaar; neogotisch zijaltaar toegewijd aan Sint-Jozef, 19de eeuw, houten retabelaltaar; neogotisch zijaltaar toegewijd aan Onze-Lieve-Vrouw, begin 20ste eeuw, hout. Neogotische biechtstoel, 19de eeuw, hout. Doopvont, midden 20ste eeuw, blauwe hardsteen, opschrift: "d.d. M.V. Roosbroeck" en "1873-1948". Aangepast orgel, oudste gedeelte dateert van 1836.

Drie gebrandschilderd glas-in-loodramen in het koor, 1887-1889; gebrandschilderd glas-in-loodraam in de zuidelijke transeptarm, 1926.

Grafmonument van het echtpaar d' Elzius de Peissant-Robuyns afkomstig van de kerk van Laken, eerste kwart 19de eeuw, blauwe hardsteen.