Voormalige hoeve "De Zeven Torentjes", heden in gebruik als kinderboerderij. In oorsprong " 's Heer Boudewijnsburg" een belangrijk leen op Assebroek en afhankelijk van de Burg van Brugge.

Aanvankelijk is het domein een vrij erfgoed met de naam Ter Leyen. Boudin of Boudewijn de Vos, schepen en stadsthesaurier van de stad Brugge, verwerft het goed in de tweede helft van de 14de eeuw. In 1372 wordt het vrij goed een leen van de graaf en krijgt het vanaf nu de naam van de eigenaar, "'s Heer Boudewijnsburg". Het omwalde domein is dan 38 ha groot en heeft 40 achterlenen waarover het een lage rechtspraak heeft. Tijdens het conflict, op het eind van de 15de eeuw, tussen de Bruggelingen en Maximiliaan van Oostenrijk wordt het domein verwoest. Het leengoed wordt achtereenvolgens eigendom van de familie Van der Steene en tussen 1515-1666 van de Bourgondische familie Le Gros. In de 16de eeuw is er sprake van een neerhof dat wordt uitgebaat door een landbouwer, de heer verblijft hier enkel in de zomer.

Op de kaart van Pieter Pourbus (1561-1571) afgebeeld met vierkante walgracht met onderbreking (wellicht een toegang) in de westkant.
In 1569 is er sprake van een omwald kasteel met een voorpoort, een stenen brug over de omwalling en een duiventoren. Deze laatste wijst op de hoge status van het domein. Ook was er een neerhof met boerderij, boomgaard en kruidentuin.

Op het eind van de 18de eeuw ligt de hoeve er vervallen bij, het wordt onder meer gebruikt als jeneverstokerij. In het begin van de 19de eeuw resten nog de gebouwen zie huidig en krijgt het domein vanaf 1828 de naam "Zeven Torentjes". In 1957 wordt een deel van het domein verkaveld. De stad koopt in 1972 het resterend gedeelte van 3 ha met boerderij en duiventoren aan. De gehavende gebouwen worden gerestaureerd of heropgebouwd naar ontwerp van architect René Platteeuw (Brugge). Een 19de-eeuwse schuur van de hoeve Groot ter Doest uit Dudzele wordt hier gereconstrueerd.

De nog gedeeltelijk omwalde hoeve ligt midden in een woongebied. De zeven losse bestanddelen, uit verankerde baksteen, staan gegroepeerd rondom een bekiezeld en begraasd erf en dateren uit de 17de, 18de en 19de eeuw. De site is toegankelijk vanuit het noorden via een hek, gevat tussen een schuur met twee poorten en een stal.

Het boerenhuis ligt noord-zuid georiënteerd en heeft zes traveeën + twee opkamertraveeën onder doorlopend zadeldak. Verankerde bakstenen gevels, witbeschilderd boven een zwart gepekte plint. Rechthoekige muuropeningen, vernieuwd schrijnwerk met kleine roedeverdeling naar oud model. Heden in gebruik als tea-room.

De grote stal, ten westen van het boerenhuis, heeft twee toegangen in de zijgevels en smalle lichtspleten in de voor- en achtergevel.

De schuur met aanpalend wagenhuis ligt haaks op de stalling en wordt heden gebruikt als tentoonstellingsruimte. In de zijgevel zit een gevelsteen met datum "1660". Het wagenhuis is er later tegenaan gebouwd.

Varkens- en koeienstal ligt ten noorden van de grote stalling. Verankerde bakstenen constructies onder pannen zadeldak. Rechthoekige muuropeningen met strek.

Het bakhuisje ligt ten oosten van het erf.

De schuur, afkomstig van Dudzele, ten noorden van het erf is ingericht als polyvalente zaal.

Duiventoren: 16de-eeuwse (?), bakstenen constructie op achthoekige plattegrond met bekronende bakstenen spits. Aan de basis van de spits bevinden zich de (acht!) hoektorentjes die elk een vliegopening hebben. Binnen zijn er 650 L-vormig gebouwde nissen waarin de duiven broeden. De benedenruimte is afgedekt met een bakstenen gewelf. Hierboven bevindt zich de eigenlijke duivenzolder.