Neogotische zaalkerk, die in 1927 de oorspronkelijke kerk verving aan het einde van de Schalkhovenstraat (confer Kerkhof, in deze straat).

De plattegrond beschrijft een schip van vier traveeën. met ingebouwde westtoren, een transept van één travee, een koor met een rechte travee en driezijdige sluiting en sacristie aan de zuidzijde van het koor.

Baksteenbouw, afgewerkt met hardsteen en zachte gele natuursteen; breukstenen plint. De travee geritmeerd door steunberen, spitsboogvensters, en een spitsboogfries onder de kroonlijst. De toren onder ingesnoerde naaldspits (leien), is voorzien van gekoppelde, spitsboogvormige galmgaten. Getoogd portaal in een spitsboogvormige omlijsting, waarboven een spitsboogvenster.

Bepleisterd interieur, de wanden geritmeerd door bakstenen lisenen. Afdekking door middel van een kruisribgewelf tussen spitsboogvormige gordelbogen, gedragen door colonnetten.

Mobilair

Schilderij met voorstelling van de Vlucht naar Egypte, een copie van Gaspar de Crayer (17de eeuw). Beeld van Onze-Lieve-Vrouw met Kind, gepolychromeerd hout, gotisch (eind 15de eeuw); beeld van Sint-Brixius, gepolychromeerd hout (eind 17de - begin 18de eeuw?); Calvariekruis, hout, oorspronkelijk opgesteld aan de buitenzijde van de oude kerk. Preekstoel, eik, rococo (circa 1750). Bidstoel, eik, gedateerd 1808 en voorzien van de initialen W P.