"Goed Ter Liere" (mondelinge bron). Achterin gelegen hoeve met losse bestanddelen gegroepeerd rond gedeeltelijk onverhard en gedeeltelijk met beton verhard erf. Van aan de straat te bereiken via een onverharde oprit, aan weerszijden geflankeerd door populieren. Toegang via een ijzeren hek gevat in twee witbeschilderde vierkante bakstenen pijlers met uitgespaarde hoeken, bekroond door een piramidevormige gecementeerde constructie. Linkse pijler bevat een beeldnis met beeld van Onze-Lieve-Vrouw met kind. Bij het binnenrijden links bevindt zich het nieuwe woonhuis uit de tweede helft van de 20ste eeuw. Bebouwing op deze site is reeds te zien in het landboek van C.P. Minne (1761) en op de Ferrariskaart (1770-1778). Het gaat op beide kaarten om twee, parallel aan elkaar gelegen gebouwen met de nok dwars op de straat, ten westen van de hoeve gelegen.

Vermoedelijk komt het noordelijke volume overeen met het vroegere woonhuis dat nu als stal dienst doet, en het zuidelijk volume met de huidige schuur. Op de Atlas der Buurtwegen (circa 1846), aangeduid met de naam "Ferme Bekaert", en op de Vandermaelenkaart (circa 1850) zijn deze volumes nog te herkennen en is er ten oosten ervan een derde, dwarsgeplaatst volume bijgekomen. Dit derde volume komt wellicht overeen met de stal die zich bij het oprijden van het erf meteen rechts bevindt. Op deze beide kaarten is het gedeelte van de Tieltstraat ten noorden van de Oostrozebekestraat reeds rechtgetrokken, waardoor de hoofdstraat zich nu ten oosten van de hoeve bevindt.

Hoeve bestaat uit een laat 20ste-eeuws woonhuis in het zuiden. Het vroegere woonhuis, vermoedelijk daterend uit de 18de eeuw, is omgebouwd tot stal. Verankerde baksteenbouw met rechthoekige muuropeningen voorzien van duimen voor luiken. Schrijnwerk wellicht uit het einde van de 19de of begin van de 20ste eeuw. In de oostelijke zijgevel twee getoogde muuropeningen met schrijnwerk met kleine roedeverdeling. Vlechtingen in beide zijgevels.

Het woonhuis wordt volgens het kadaster vóór 1861 vergroot. Deze vergroting werd later terug afgebroken, zodat een gedeelte van de buitenafwerking van vóór 1861 bewaard gebleven is: een gedeelte van de achtergevel is bepleisterd met cartouches met uitgespaarde hoeken onder de vensteropeningen. Ten zuiden van het woonhuis, een grote bakstenen dwarsschuur, onder een pannen zadeldak. Korfboogvormige poorten, de meest westelijke is dichtgemetseld.