Inventaris

Sint-Jacobsstraat 2 (Diksmuide)
Voormalig klassengebouw van de gemeenteschool, heropgebouwd in 1924. Ligging in de onmiddellijke omgeving van de Sint-Jacobskerk en pastorie.

Sint-Niklaasstraat (Diksmuide)
De kerk wordt onder leiding van architect Jozef Viérin in 1923-25 naar vooroorlogs model heropgebouwd. Op 27 mei 1940, één dag voor de capitulatie, bombardeerden de Duitsers Diksmuide met brandbommen, waarbij de kerk praktisch volledig uitbrandde. De daaropvolgende restauratiewerken werden uitgevoerd onder leiding van architecten Jozef en Luc Viérin, Ten westen, pleintje met twee 14de-eeuwse kraagstenen afkomstig uit de vooroorlogse kerk.

Sint-Niklaasstraat 9 (Diksmuide)
Heropgebouwde dekenij van Diksmuide, gelegen op een hoek met het stuk van de Sint-Niklaasstraat naar de Kwadestraat. De dekenij werd in de loop van de 19de eeuw gebouwd op het noordelijk deel van het oude kerkhof in een neoclassicistische baksteenarchitectuur met frontonbekroning.

Sint-Pietersplein 10 (Diksmuide)
Heropgebouwde parochiekerk toegewijd aan Sint-Petrus. Georiënteerde kerk, gelegen in een omringend kerkhof.

Sint-Pietersplein 10 (Diksmuide)
Het huidig orgel is van Jos. en Pieter Loncke uit 1931.

Sint-Pietersplein 9 (Diksmuide)
Kleine arbeiderswoning, heropgebouwd in de jaren 1920. Verzorgde baksteenbouw zie de strekken en de doorgetrokken druiplijst van de rechthoekige muuropeningen verdiept in korfboognissen.

Sint-Veerleplein 1-8, 9 (Diksmuide)
Eenvoudige bakstenen diephuizen van één bouwlaag, gebouwd in de jaren 1920 naar ontwerp van architect Antoine Dugardyn.

Sint-Veerleplein 10 (Diksmuide)
Pastorie gebouwd in 1921 naar ontwerp van de Antwerpse architecten Fernand de Montigny en Louis Somers. De voortuin is afgezoomd met een ligusterhaag en centraal een metalen hekje gevat tussen twee bakstenen pijlers.

Sint-Veerleplein 11 (Diksmuide)
De niet-georiënteerde parochiekerk toegewijd aan Sint-Veerle is in 1922-1923 ex situ heropgebouwd ten westen van het Sint-Veerleplein.

Sint-Veerleplein 11 (Diksmuide)
De werklijst van Petrus Albertus Loncke vermeldt een werk in Oostkerke, te situeren in de 2de helft van de 19de eeuw. Er wordt niet gespecificeerd of het een nieuwbouw betrof ofwel een renovatie. Dit orgel is geheel of minstens grotendeels vernield in de Eerste Wereldoorlog. Het huidig orgel is gebouwd door Frederik Loncke en zonen in 1923, met gebruikmaking van enkele oudere elementen.