Inventaris

Beerse (Beerse), Merksplas (Merksplas), Rijkevorsel (Rijkevorsel)
De Kolonie Merksplas is een voor het Vlaams Gewest uniek en intact voorbeeld van de opbouw en inrichting van een gebied als ‘onvrije’ weldadigheidskolonie. In 1823 werd de ’onvrije kolonie’ van Merksplas ontgonnen op de heide. Ze bood al snel onderdak aan ongeveer 600 bedelaars. In 1893 werd begonnen met het graven van de ringgracht, om ontsnappingen tegen te gaan. Deze ringgracht is nog grotendeels bewaard. Ook van het gebouwenbestand is heel wat bewaard gebleven (kerk, gebouwen van de huidige strafinrichting, boerderijen, bedrijfsgebouwen, schoolgebouw en personeelswoningen). Ook bijzonder is het kerkhof. Kenmerkend voor het landschap van dit gebied zijn verder het rastervormig drevenpatroon en de beboste percelen afgewisseld met akkerland. Het uitgestrekte en rustige geheel is een visueel zeer aantrekkelijk compartimentlandschap. De dendrologische waarde is groot.

Alsembergsesteenweg 639 (Beersel)
Hof Ter Steen, landbouwcomplex met watermolen waarvan de oorsprong opklimt tot de 14de eeuw. Beekvallei met knotbomen, stuwvijver en knotlinde bij de molen.

Begijnenbosweg (Beersel)
De Begijnbosweg is hier gelegen langs de taluds van een holle weg en langs een steilrand. Op de taluds is er een houtkant met hakhout van hazelaar en geknotte eiken. Het assortiment werd al dan niet op natuurlijke wijze verrijkt met kardinaalsmuts, es (aantasting essenziekte), braam, amerikaanse vogelkers, zomereik (opgaand), tamme kastanje (jonge aanplant), vlier en meidoorn.

Fr. Deneyerstraat (Beersel)
In de hoek van een perceel, palend aan de Fr. Deneyerstraat staat een oude knoteik. De boom heeft de respectabele omtrek van 381 cm en werd traditioneel genot op een hoogte van 250 cm.

Padenborre 3 (Beersel)
Kleinschalige hoeve met woonhuis, stallen en vrijstaande schuur geordend om een klein erf dat omhaagd is met haagbeuk, gelegen in de voormalige boomgaard.

Solheidestraat (Beersel)
Het ongevalskruis werd opgericht in 1768 ter herinnering aan het overlijden van Egidius De Blaeser en staat in een landelijke omgeving. Het kruis werd opgesteld voor een eik, mogelijk een kruispunt- of grensboom.

Wolfpoortstraat (Beersel)
Op een steil talud langsheen een toegangsweg naar een woonkavel is er een houtkant met hakhout van hazelaar, olm, es, esdoorn, vlier en 4 oude knoteiken. De knoteiken staan boven op het talud en zijn waarschijnlijk een restant uit een knotbomenrij. Twee bomen staan in private tuinen en konden niet gemeten worden, de zwaarste heeft een stamomtrek van ca. 4 meter en de tweede een stamomtrek van 267 cm. De bomen zijn allemaal geknot op 3 à 4 meter hoogte.

Alfred Habetslaan, Laan op Vurten (Beringen)
Tuinwijk en mijn­cité uit 1920, vertrekkend van een halfcirkelvormig beboomd plein, waar vandaan zes straten radiëren, met speelpleinen in de binnen­zone.

Hokselaarstraat (Beringen)
Knoteiken(rijen) kwamen vroeger algemeen voor in deze streek. Deze werden vooral aangeplant op houtwallen rondom akkers, als wegbeplanting langs wegen, op de flanken van holle wegen, langs beekoevers en op duinranden. In Hokselaar, een gehucht bij Koersel (Beringen) is nog een relict van deze knoteikenrijen bewaard gebleven.

Overmere, Uitbergen (Berlare), Kalken (Laarne), Wetteren (Wetteren), Schellebelle (Wichelen)
Dit gebied bevindt zich tussen Kalken en Schellebelle. Het Scheldemeersen zijn hier gekenmerkt door open graslanden met sloten en beken, gelegen in een fossiele meanderbocht van de Schelde. In het noorden ligt de dorpskern van Kalken bovenaan een steilrand. In het zuidoosten gaan de meersen bruusk over naar het rivierduin van Uitbergen. Op zandige opduikingen hebben zich bewoningskernen gevestigd.