Een van de oudste gehuchten van Geel waarvan reeds sprake is in 1433, op de Ferrariskaart vermeld als "Laerm".

Het dorp bestond uit drie kernen: Larum, Rauwelkoven en Velveken. Larum, gegroeid uit het vroegere "Binneneinde", werd het centrum en omvat de huidige dorpskern met aangrenzende straten; naar het westen toe lag "Buiteneinde" (huidige Olenseweg en Larumsebrugweg) en naar het oosten het zeer schaars bebouwde Larumveld. Met de twee pleinen, Binnen- en Buiteneinde, onderling verbonden door de Kattestraat, behoorde Larum tot het type van de dubbele kraalpleinnederzetting. Rauwelkoven lag ten noorden en is, met een vermelding in 1292, vermoedelijk ouder dan Larum. Zowel Larum als Rauwelkoven behoorden tot de elf heerdgangen of buurtschappen van Geel en werden telkens door twee gezworenen vertegenwoordigd in de raad. Velveken ten zuiden ontstond later alhoewel "Aent Valveken" reeds vermeld wordt in 1449.

In 1470 kregen de inwoners van Larum de toelating voor het oprichten van een kapel die in 1472 gebouwd werd op een schrans gelegen ter plaatse van de huidige pastorie (zie naar verluidt rest van de vest achter de pastorietuin). Na de oprichting van een zelfstandige parochie in 1855 werd de kapel gesloopt in 1858 en vervangen door een kerk (1858-1860).

Vrij geïsoleerd en overwegend landelijk gebleven westelijk gehucht, van Geel-centrum gescheiden door de westelijke Ring.

Huidige kern gekenmerkt door de kerk, de pastorie, de molen, een klooster en enkele rijkere burgerhuizen. Kerkhof met neogotisch getinte ommuring en kapel ten oosten van de bebouwde kom. Ten zuidoosten beeldbepalende vestiging van het H.I.K. (Hoger Instituut der Kempen). Aan de Larumsebrugweg werd in 1963 over het verbindingskanaal Schelde-Maas door het elfde geniebataljon een "voorlopige" Baileybrug aangelegd ter vervanging van de Vierendeelbrug die in 1940 opgeblazen werd.