Straat met een quasi recht tracé, vormt het vervolg van de Scharynckweg (ten westen) en loopt over de Moerestraat verder in de Moerdijkbeek-Oost (ten oosten). Volgt de Moerdijkbeek (het vervolg van de Scharynckgracht) die ten zuiden aan de weg paalt. De weg vormt de grens met Moere (Gistel). Het tracé van de weg is als dusdanig reeds aangegeven op de Ferrariskaart van 1770-1778 met aan beide zijden van de "Moerdyck Beke" aanduiding van bomen en van repelvormige percelen. Deze perceelsstructuur wijst op veenderij. 'Moerdijk' is een begrip dat meestal als een ringdijk mag geïnterpreteerd worden. Een ringdijk helpt een uitgeveend terrein ontwateren. Er wordt aangenomen dat deze veenexploitatie al in de 12de eeuw aan de gang was (het "moer" van Gistel wordt reeds vermeld in de oudst gekende grafelijke "Grote Brief" van 1187). Ter hoogte van de Molenstraat (grondgebied Moere, Gistel)/ de huidige Moerestraat (pas aangelegd in 1861) is ten zuiden van de Moerdijkbeek-West en -Oost het "Hameau Meulecot" aangeduid, een benaming die wellicht verwijst naar de molen die op de Ferrariskaart aangeduid is op de hoek van de Beekstraat (de benaming van de hier behandelde straat op Moere) en de Molenstraat. Op de Atlas der Buurtwegen (circa 1846) is de straat samen met Moerdijkbeek-Oost aangeduid als "chemin nr. 73 du Cabaret dit den Puyd au lieu dit Karpelput (Westkerke)" of de "Kleynen Moerdyk". Het "Cabaret dit den Puyd" kan wellicht geïdentificeerd worden als Moerdijkbeek-West nummer 39. Erg markerend voor het gebied langs de Moerdijkbeek zijn de repelvormige percelen haaks op de beek, op de Ferrariskaart aangeduid als akkerland. De diepe en brede Moerdijkbeek is waarschijnlijk een kunstmatige beek.

Smalle straat met geasfalteerd wegdek. De Moerdijkbeek bevindt zich net ten zuiden van de straat (zijde Koekelare) en is afgeboord door een dijklichaam beplant met populieren. Ten noorden zicht op het poldergebied "Moere-Blote" (Moere, Gistel). Toegang tot de hoeves en de huizen via betonnen bruggen (mogelijk daterend uit het tweede kwart van de 20ste eeuw). Landelijke straat met enkele kleine hoeves.

Nummer 25 is een hoeve zogenaamd "TER CASTAIGNE" (naambord), die erg achterin gelegen is ten zuiden van Moerdijkbeek-West, groenomgeving gedeeltelijk bewaard, knotes met kapelletje bij de erftoegang. De site met losstaande bestanddelen is als dusdanig reeds aangeduid op de Ferrariskaart (1770-1778) en op de Atlas der Buurtwegen (circa 1846). Witgeschilderde bakstenen bestanddelen onder pannen zadeldaken, grotendeels vernieuwd houtwerk. De schuur is omgebouwd tot woonhuis, bewaard uilengat in de zijgevel. Nummer 31 is een verbouwde hoeve met in de zijgevel van de stalling het jaartal "1877" in verzorgd metselwerk. De site is echter reeds aangegeven op de Atlas der Buurtwegen (circa 1846). Nummer 35: haaks op de straat ingeplante meerwoonst met geïncorporeerde stallingen, uit het einde van de 19de eeuw of het begin van de 20ste eeuw. Op de Atlas der Buurtwegen (circa 1846) is het huidige volume nog niet aangeduid, wel een huis parallel aan de straat. Gele baksteenbouw onder zadeldak (rode mechanische pannen), cementering met schijnvoegen, geriemde deur- en vensteromlijstingen. Getoogde muuropeningen, luiken (vernieuwd houtwerk). Achtergevel gesloten, met uitzondering van kleine kelder- en opkamer(?)venstertjes, steunberen. Nummer 37: boerenarbeidershuis uit de jaren 1930 (site nog niet aangeduid op de Atlas der Buurtwegen van circa 1846), gele baksteenbouw onder pannen zadeldak, rechthoekige muuropeningen onder latei, boven de deur beglaasd heiligennisje, bewaarde schuiframen met gebogen tussendorpel.