Tussen 1972 en 1984 realiseerde de sociale huisvestingsmaatschappij Interbrugse Maatschappij voor de Huisvesting een nieuwe wijk (ten westen van haar wijk Leysele), in het oosten begrensd door Veeweide, in het zuiden door Stokveldelaan, in het westen door Rijselstraat en in het noorden door Kortebrugge en Kaproenhof. Ontwerpers waren – zoals voor heel wat wijken van deze maatschappij uit die periode – de Brusselse architecten-urbanisten Raymond Huyghebaert en Remy Van der Looven.

De wijk omvat een 200-tal gezinswoningen, voornamelijk noord-zuid georiënteerd aan de Stokveldewijk en de Veeweide. Hun vormgeving is vrij typisch voor de ontwerpers met lijstgevels in rode en gele baksteen en zichtbaar beton, onder platte daken of asymmetrische zadeldaken. Eenzelfde type woningen werd ook opgetrokken in wijken als Spreeuwenberg te Loppem en Windmoleke in Halle. In een groenzone aan het Stokveldepad bevinden zich verder 24 in een kruisvorm geclusterde bejaardenbungalows met plat dak en buitenkamers, opnieuw vergelijkbaar met de wijk Spreeuwenberg te Loppem van dezelfde ontwerpers. Deze bejaardenwoningen werden in 2014-2015 gesloopt.

In het westen van de wijk ten slotte verrezen 118 appartementen in vijf gebouwen van twee tot tien bouwlagen, genaamd De Zonnebloem, De Boterbloem, De Korenbloem, De Klaproos en De Eglantier. Onder en tussen de appartementsgebouwen zijn half ondergrondse parkeergarages met terrassen, groenzones en wandelpaden bovenop (woondekken). De opstand van de appartementsgebouwen wordt gekenmerkt door de split level organisatie en de combinatie van bakstenen muurvlakken met horizontaal doorlopende betonnen banden.

De stedelijke Dienst Urbanisatie stelde voor in deze wijk ook andere functies te voorzien (architect M. Troffaes maakte in 1980 zelfs verschillende ontwerpen voor een winkelcentrum, tussen de appartementsgebouwen en de bejaardenbungalows) maar dit bleef onuitgevoerd.

Op een kleine driehoekige groenzone aan de Veeweide bevindt zich een zuil met onderaan een wapenschild met leeuw. Vermoedelijk werd deze zuil ca. 1860 geplaatst (door een zekere Goethals) op een buitengoed en is ze afkomstig van een afbraak.

Deze wijk werd binnen de thematische inventarisatie van het sociale woningbouwpatrimonium niet geselecteerd als bouwkundig erfgoed omwille van de zware aantasting van de erfgoedwaarde (sloop van de bejaardenwoningen).