Ten westen van de dorpskern van Strombeek-Bever werd omstreeks het midden van de jaren 1970 een sociale woonwijk opgericht in opdracht van sociale huisvestingsmaatschappij Goedkope Woningen van Grimbergen. De ontwerpplannen van W.J. Van Campenhout dateren van 1972.

De wijk bestaat uit een lange rij gekoppelde eengezinswoningen (nummers 1-18), vier laagbouw flatgebouwen met samen zo’n zestien appartementen (nummers 19-22) en een appartementscomplex opgevat als een hoogbouw met 87 wooneenheden (nummers 24-29). De eengezinswoningen werden opgericht in functie van aankoop, terwijl de sociale huurappartementen thans nog volledig in beheer zijn door huisvestingsmaatschappij Providentia.

De woningen zijn geschikt langs het doodlopende Borrekensveld. Centraal in de compacte wijk bevindt zich een groot open perceel, dat volgens archiefdocumenten bedoeld was voor de bouw van een kleuterschool. Vermoedelijk werd deze nooit gerealiseerd. Het open karakter van de wijk wordt versterkt door de collectieve groenzones rondom de appartementsgebouwen, de open voortuinstroken van de eengezinswoningen, en de beperkte bebouwing met een variatie in schaal.

De architectuur van de tweelaagse eengezinswoningen en appartementsgebouwen is eenvoudig, strak en relatief doorsnee. De bakstenen woningen onder platte daken worden geleed door horizontale banden uitgevoerd met silex betonpanelen, en geritmeerd door vooruitspringende volumes.

Het appartementsgebouw van negen en tien bouwlagen is op architecturaal vlak interessanter. De vormgeving van het gebouw structureert zich rond een centraal, verhoogd bakstenen volume met de verticale circulatieas, waardoor een knik ontstaat. De sokkel van het gebouw is aan de oostzijde opgewerkt met autostaanplaatsen, terwijl aan de westzijde appartementen gesitueerd zijn. Opvallend uitgewerkte oostgevel, opgebouwd uit een speelse schikking van betonnen gevelonderdelen en rechthoekige vensters. De beglaasde westgevel bezit een transparanter karakter en is voorzien van doorlopende betonnen balkons, afgesloten met glas en metaal.

Deze wijk werd binnen de thematische inventarisatie van het sociale woningbouwpatrimonium niet geselecteerd als bouwkundig erfgoed omwille van onvoldoende erfgoedwaarde op Vlaams niveau.