Aanvankelijk klein straatje op de Blandijnberg, in de loop van de 19de eeuw gelegen te midden van arbeiderswijken en heden het centrum van belangrijke universitaire gebouwen. Tot 1883 was de rechterstraatwand begrensd door de zogenaamde "Bataviawijk" bestaande uit een enorm beluik met honderd huisjes. Ze werd gesaneerd om plaats te ruimen voor het universitaire "Instituut der Wetenschappen", een enorm neoclassicistisch complex naar ontwerp van architect A. Pauli (1883-1890) met hoofdingang in de Jozef Plateaustraat. De vleugel langs de Rozier bepaalt de volledige straatwand tussen de Hendrik Consciencestraat en de Gezusters Lovelingstraat (zie Jozef Plateaustraat nummer 22). Het hoekpand met de Sint-Pietersnieuwstraat is ingenomen door moderne appartementen.

De linkerstraatwand vormde de begrenzing van het, in 1848 ontworpen, "Cité Ouvrière" ook "De Vreese Werkmanskwartier" genoemd naar ontwerp van architect Leclerc-Restiaux, met monumentale ingang op de Blandijnberg. Dit beluik zal op zijn beurt verdwijnen in 1935 en vervangen worden door universitaire gebouwen: de "bibliotheek" met dominerende boekentoren en het "Hoger Instituut voor Kunstgeschiedenis en Oudheidkunde", op de hoek met de Sint-Hubertusstraat (nummer 2), naar ontwerp van architect Henry van de Velde. Enkele behouden arbeidershuisjes, aansluitend bij de Sint-Pietersnieuwstraat, getuigen nog van de vroegere sociale woonwijk. Tenslotte lijnen enkele minder opvallende burgerhuizen uit de overgang van de 19de naar 20ste eeuw, de afdalende straatwand tussen de Sint-Hubertusstraat en de Gezusters Lovelingstraat af.