Het huidige straattracé maakte in oorsprong deel uit van de in 1679 gestarte verdedigingslinie, aangelegd door de Franse vestingsbouwer Sebastiaan Le Pestre, markies van Vauban. Hij versterkte, in opdracht van Lodewijk XIV, de noordelijke grens van het Franse rijk met een dubbele verdedigingslinie. In totaal 27 versterkingen, waarvan zes volledig nieuw werden gebouwd, op de andere plaatsen, bouwde hij bestaande versterkingen om. De vesting van Menen, die doorgaat voor één van de meest volmaakte werken van Vauban, strekte zich op beide Leie-oevers uit. Vauban liet een versterking aanleggen met elf bolwerken, een enkele gracht met tenailles, ravelijnen en een glacis. Op de rechteroever van de Leie verrees een hoornwerk en de Leievlakte zelf kon volledig onder water worden gezet. In 1744 werden de vestingen, toen Menen tijdelijk in Franse handen kwam, volledig afgebroken. Vanaf 1817, tijdens de Hollandse periode, wordt de laatste versterking opgetrokken, die deel uitmaakte van de dwanggordel van de Wellingtonlinie. De nieuwe vesting volgde de oude funderingen van de Franse vestingswerken, maar er werden enkele belangrijke wijzigingen doorgevoerd en werden onder meer de bastions vergroot en werd de hoofdwal voorzien van gekazematteerde schietstanden en binnen de vesting verrees een nieuwe bommenvrije infrastructuur.
De straat omvatte oorspronkelijk de linkerface en -flank van bastion nummer 8, de courtine, de rechterflank en -face, en een gedeelte van bastion nummer 9. De courtine is de enige die met zijn aarden wal bewaard is gebleven, dankzij het feit dat de "blekerijen", gelegen tussen de nu gedempte Leie-arm en de omwalling, pas in de 20ste eeuw werden bebouwd. Heden bleef een deel van bastion nummer 8 en nummer 9 bewaard met de aarden wal met bakstenen muur van de courtine. De oude vestingen zijn beschermd als monument bij M.B. van 13 december 1991 en 23 februari 2001.
Het eerste deel van de straat is bebouwd en het tweede deel met deels hellend tracé bleef onbebouwd en doet nu dienst als wandelpad.
Basisbebouwing: arbeiders -en burgerwoningen uit het tweede kwart van de 20ste eeuw van twee traveeën en twee à drie bouwlagen onder pannen zadeldaken of platte daken. Eenvoudige bakstenen lijstgevels onder meer verfraaid door het gebruik van gele sierbaksteen: nummers 5-9 eenheidsbebouwing.
- Afdeling Ruimtelijke Ordening, Huisvesting en Monumentenzorg West-Vlaanderen, Cel Monumenten en Landschappen, archief nummer W/00435, W/00469.
- D.V., Vijf West-Vlaamse steden in grensoverschrijdend netwerk militair erfgoed, in In de stijgers, jg. 7, 2000, nummer 2.
- Wandelen in versterkte steden. Historische stadsversterkingen in Kent, Côte d'Opale en West-Vlaanderen, Ieper, 1999, p. 111-118.